மகேஷ் குமார்.அந்த பெரிய்ய்ய்ய்ய்ய எண்ணெய் சுத்திகரிப்பு ஆலையின் ஒரு மூலையில் asphalt (சாலைக்குப் போடும் தார்) plant-ல் இருந்த மெக்கானிக்குகளுக்கான சுமாரான அறைதான் அவரின் சன்னிதானம். அங்கே உள்ள 7-8 பேர்களில் அவர்தான் மிகவும் குள்ளம், ஒல்லி. மேலேறிய நெற்றி. தலையில் இருந்த சொற்ப முடியும் ஸ்ப்ரிங் போல சுருள்சுருளாக கருப்பும் வெளுப்புமாக. தார் உபயத்தில் ஆலையின் நீலச் சீருடையில் நீலம் ஆங்காங்கே மட்டுமே தெரியும்.."வா நைனா… எங்களுக்கு மட்டும் ஏன் அப்ரண்டிஸ் பசங்க குடுக்கறதில்லன்னு கேட்டு வருசம் ரெண்டாச்சு. இப்பதான் நீ வந்திருக்க. பஷ்டு அப்ரண்டிஸ்… என்னா பேரு? மகேசா? ஐடிஐயா, டிப்ளமாவா? மெக்கானிக்கா? எலக்ட்ரிக்கா? எந்த ஊரு?" கேள்வி மேல் கேள்வியாக படபடவெனப் பேசுவதும் அவர் சுபாவம். குரல் கொஞ்சம் முனகலாக மூக்கால் பேசுவது போல இருக்கும்.."இந்தா பாரு நைனா… இது மெயினா… போர்க் லிப்டு தெரியுமா? அந்தா நிக்குதுங்க பாரு… நாலு நாலு பேரலா தார் கொண்டுபோக… தெர்தா? அதுகளை மேய்க்கிற இடம். பாதி தொத்த மாடு; பாதி சண்டி மாடு. மீதியெல்ல்ல்ல்ல்லாம் செத்த மாடு. தொத்ததெல்லாம் அதா இந்த ராமன் பையன் பாத்துக்குவான். அவனுக்கு கையாள் தேவல்ல. சண்டி மாடு பூரா என்து. அத்துக்குத்தான் கையாள் வோணும். செரியா?"."சரிங்க"."இன்னாடாது அண்ணாத்த கொஞ்சம் கலீஜா பேசுதுன்னு நென்ச்சுக்காத. எங்க பேர்லாம் தெரிமா?"."தெரியாதுங்க"."இவன் ராமன்… குணா, சாலமன், அரிதாசு, எத்திராசு, பூபாலன்… அப்பறம் நான் எமரோசு. மத்த சிப்டு ஆளுக வரும்போது பாக்கலாம்"."ஓ… சரிங்க. எல்லாருக்கும் வணக்கம்"."ரோசண்ணந்தான் இங்க அல்லாத்துக்கும் சீனியரு. அண்ணன் கை பட்டா டீசல் இல்லாமயே வண்டி ஓடும்" என்று ராமன் சிரித்தான்.."அட்ச்சீ.. கம்னு இரு. நீ வா நைனா… தா.. 9 மணி சங்கு புடிச்சாச்சு. கேண்டீன் போய் டீ குடிக்கலாம். ஏறு வண்டில…" என்று எனக்கு முதல் முதலாக ஃபோர்க் லிஃப்ட் சவாரி கொடுத்தவர்.."நைனா.. இந்த தார் கிரவுண்டு பூரா நம்முது. இத்துல எங்க வோணுனாலும் போ… ஆனா வண்டிலதான் போணும். கீள மொளங்கால் மட்டத்துக்கு தாரு. கால் அம்புட்டுக்கிச்சுன்னா அப்பறம் வண்டி வெச்சுத்தான் தூக்கணும். ஒரு வாரம் டைம் தரேன். வண்டி கத்துக்க. அந்த 4ம் நம்பர் வண்டி கொஞ்சம் சாது. அதுல பளகிக்க… தெர்தா?"."சரிங்க… எப்பிடி ஓட்டணும்னு தெரியாதே"."இதுக்கு இன்னா ட்ரைவிங் இஸ்கோலுக்கா போவணும்? ஏறு.. சாவி போடு.. இஷ்டீரிங் புடி… ஓட்டு… தெர்தா? வண்டி எப்ப எட்த்தாலும் வர சொல்லோ செவுத்தாண்டதான் நிறுத்தணும். தார்ல எறங்கியெல்லாம் போகமுடியாது.. புரிதா?"."சரிங்க. கத்துக்கறங்க. அதென்னங்க உங்க பேர் வித்தியாசமா இருக்கு"."இன்னாது… எமரோசா? இன்னாடாது கேக்கிலியேன்னு நென்ச்சேன். மொத தபா பாக்க சொல்லோ அல்லாரும் கேக்கறதுதான். அது…. ஊட்ல எனக்கு மின்ன ஏழு புள்ள பொறந்து அல்லாம் செத்துப் போச்சு. அதுலயும் ரெண்டு செத்தேதான் பொறந்துச்சாம். அதான் அப்பாரு மாதாவுக்கு வேண்டிக்கிட்டு அப்பால நான் பொறந்தேன். தய பண்ணி இந்தப் புள்ளய வுட்டு வெய்யி எமராசா… உனக்கு புண்ணியமாப் போட்டும்னு எனக்கு எமரோஸ்னு பேரு வெச்சாங்களாம்"."ஓ…"."இஷ்கோலெல்லாம் போவல. பாதி வயசு காச்சல் கருமாந்தரம்னே போயிருச்சு. தொளில் கத்துகினு காண்ட்ராக்ட்ல சேந்து பெர்மண்ட் ஆகி… அது ஆச்சு 30 வருசம்"."ஓ"."இன்னா… ஓ.. ஓன்ற? 4 மாசம் நம்ம கைல தொளில் கத்துக்க. அப்பறம் எந்த ப்ளாண்டுக்குப் போனாலும் என்னா வேலை வோணாலும் பயந்துக்கத் தாவல்ல"."சரிங்க".அதன் பிறகு அவர் சொன்னபடியே ஒரு வாரத்தில் ஃபோர்க் லிஃப்ட் ஓட்டக் கற்றுக் கொண்டபிறகு, நான்கு தார் நிரப்பிய பேரல்களை ஃபோர்க்கால் தூக்கி உயரப் பிடித்தபடியே செல்ல, நடுவில் தாரில் சக்கரம் மாட்டிக்கொண்டு நின்று போனால் ஒருகையில் ஸ்டியரிங் பிடித்தபடி மறுகையில் ஆங்கிள் வைத்து நெம்பிக் கிளப்ப, சாவி இல்லாத வண்டிகளில் திருப்புளியால் நேரடியாக பாட்டரியில் ஷார்ட் செய்து கிளப்ப என்று என்னென்னவோ..எங்கும் எதையும் முறையாகப் படிக்காவிட்டாலும் கொஞ்சமும் சளைக்காமல் எந்த வண்டியிலும் எந்தப் பிரச்னையையும் சரி செய்துவிடுவார்.."இன்னா நைனா… ராமன் கைல படம் கேட்டியாமே. இன்னா படம் வோணும் ஒனக்கு?"."இல்லைங்க.. இந்த ஹைட்ராலிக் சர்க்யூட் படம் கேட்டேன். சில வண்டில மாறி இருக்கு"."ஆமா… மாறித்தான் இருக்கும். லிவரை இஸ்க சொல்லோவே தெரியணும்… கை தொப்புனு உயுதா… எந்த சிலிண்டரு ஓய்ஞ்சு போகுது… எந்த பழுப்பு லீக் ஆவுது… அல்லாம் கைக்கு தெரியணும். வா.. எந்த வண்டில பாக்கணும்?".அடுத்த அரை மணியில் அந்த வண்டி லைனுக்குப் போய்விடும்.."நைனா…. பேரல் எடுக்கறவனுக்கு வண்டி முக்கியம். அவன் அந்தாண்ட குந்தியிருக்க சொல்லோ படம் குடு; பாடம் எடுன்னு சொன்னா… பேரல் எப்ப வெளில போறது? அவன் எப்ப கூலி வாங்கறது? அல்லாம் காண்ட்ராக்டு பசங்க… தாரு ஏத்துனாத்தான் சோறு… சுகுரா கத்துக்க நைனா".ஆயுத பூஜை வந்து விட்டால் ஷெட் அல்லோலகல்லோலப்படுத்தி விடுவார். வருட ஆரம்பத்திலிருந்தே எல்லோரும் சீட்டு கட்டி ஆயுத பூஜைக்கு எடுத்து லிஸ்ட் போட்டு பொருட்கள் வந்துவிடும். மெக்கானிக்குகளுக்கும், பேரல் ஏற்றும் தொழிலாளிகளுக்குமாக பங்கு போட்டு, பொருட்களை "…. ஆலை. அஸ்பால்ட் ஷெட்" என்று பிள்ளையார் படம் போட்ட மஞ்சள் பையில் வைத்து பொறுப்பாக ஒவ்வொருவராகக் கூப்பிட்டுக் கொடுப்பார். அன்று டூட்டி இல்லாமல் வர முடியாதவர்களுக்கு ஷிஃப்ட் முடிந்ததும் மாதவரம், எர்ணாவூர், கும்மிடிப்பூண்டி, எண்ணூர் என்று எங்கெல்லாமோ தன் சைக்கிளில் போய்க் கொடுத்துவிட்டு வருவார்..லாக் புத்தகங்களை எழுதக்கூட அவருக்கு உதவி வேண்டியிருந்தாலும், சிக்ஸ் சிக்மா போன்றவையெல்லாம் அறிமுகப்படுத்தப்படும் முன்பே ஷெட்டின் உள்ளே ஒரு பெரிய பலகை வைத்து அதில் அவராகவே ஒரு திட்டம் வகுத்து மெக்கானிக் ராமனின் உதவியுடன் சில தரவுகளை எழுதிவைக்க ஆரம்பித்தார். மாதம் ஒருமுறை ரவுண்ட்ஸ் வரும் ஆப்பரேஷன் மேனேஜர், அதைப் பார்த்துவிட்டு மிகவும் சிலாகித்தார். "யாருடைய யோசனை" என்று கேட்டபோது மற்றவர்களைக் காட்டினார்.."எனக்கு இன்னா சார் தெரியும்? தா… லாக் புக்கு கூட ஒயுங்கா எளுத வராது" என்று சிரித்தார்..என் 6 மாத பயிற்சி காலம் முடிந்து அடுத்த ப்ளாண்டுக்குப் போகும்போது அவருக்கும் பணி ஓய்வுக்காலம் வந்துவிட்டது.."எங்க போனாலும் நல்லா கைகாரன்னு பேர் எடுக்கணும். அல்லாரும் எமரோசா உனக்கு வாத்தியாருன்னு கேக்கணும். தெர்தா?"."என்னங்க. நான் என்னமோ உங்களுக்கு 45 வயசு இருக்கும்னு நெனச்சேன். ஆனா அடுத்த மாசம் ரிடையர் ஆகறீங்க. ஆச்சரியமா இருக்கு. அப்பறம் என்ன பண்ணப்போறீங்க?"."எனக்கு இன்னா நைனா… கொயந்தயா குட்டியா? ஒண்டியாளு. நம்ம ஐட் வெய்ட் பாத்துட்டு கண்ணாலம் கட்ட ஆரும் வரல. அம்மா… அப்பாரு அல்லாம் போய் சேந்து புல்லு மொளச்சிப் போச்சு. இந்த கம்பெனிய உட்டா வேற ஒண்ணியுந் தெரியாது. நம்ம ஓஎம் கைல சொல்லி வச்சுருக்கேன். கொருக்குப்பேட்டைல நம்ம பசங்களுக்கு போர்க் லிப்டு வண்டி ரிப்பேரு, பேரல் போடறதுன்னு கொஞ்சம் பளக்கி விட்டு இங்க காண்ட்ராக்ட்ல சேத்து உட்லாம்னு. இல்லாங்காட்டி சொம்மா ரகள ராவடின்னு சுத்துவானுக. நாமளும் கொருக்குப்பேட்டைக்கு எதுனா செய்யத் தாவல? எமன் என்னிய உட்டு வெச்சதுக்கு நானும் நன்னி காட்டத் தாவல? நைனா.. அப்பால நான் இன்னா மன்சன் நைனா?".நம் வாழ்வில் எப்போதோ சந்தித்து சிறிது காலம் அவர்களோடு பயணிக்கவும் வாய்க்கும் அபூர்வ நபர்களில் ஒருவர் எமரோஸ்..(தொடரும்).ஓவியம்: ராஜன்
மகேஷ் குமார்.அந்த பெரிய்ய்ய்ய்ய்ய எண்ணெய் சுத்திகரிப்பு ஆலையின் ஒரு மூலையில் asphalt (சாலைக்குப் போடும் தார்) plant-ல் இருந்த மெக்கானிக்குகளுக்கான சுமாரான அறைதான் அவரின் சன்னிதானம். அங்கே உள்ள 7-8 பேர்களில் அவர்தான் மிகவும் குள்ளம், ஒல்லி. மேலேறிய நெற்றி. தலையில் இருந்த சொற்ப முடியும் ஸ்ப்ரிங் போல சுருள்சுருளாக கருப்பும் வெளுப்புமாக. தார் உபயத்தில் ஆலையின் நீலச் சீருடையில் நீலம் ஆங்காங்கே மட்டுமே தெரியும்.."வா நைனா… எங்களுக்கு மட்டும் ஏன் அப்ரண்டிஸ் பசங்க குடுக்கறதில்லன்னு கேட்டு வருசம் ரெண்டாச்சு. இப்பதான் நீ வந்திருக்க. பஷ்டு அப்ரண்டிஸ்… என்னா பேரு? மகேசா? ஐடிஐயா, டிப்ளமாவா? மெக்கானிக்கா? எலக்ட்ரிக்கா? எந்த ஊரு?" கேள்வி மேல் கேள்வியாக படபடவெனப் பேசுவதும் அவர் சுபாவம். குரல் கொஞ்சம் முனகலாக மூக்கால் பேசுவது போல இருக்கும்.."இந்தா பாரு நைனா… இது மெயினா… போர்க் லிப்டு தெரியுமா? அந்தா நிக்குதுங்க பாரு… நாலு நாலு பேரலா தார் கொண்டுபோக… தெர்தா? அதுகளை மேய்க்கிற இடம். பாதி தொத்த மாடு; பாதி சண்டி மாடு. மீதியெல்ல்ல்ல்ல்லாம் செத்த மாடு. தொத்ததெல்லாம் அதா இந்த ராமன் பையன் பாத்துக்குவான். அவனுக்கு கையாள் தேவல்ல. சண்டி மாடு பூரா என்து. அத்துக்குத்தான் கையாள் வோணும். செரியா?"."சரிங்க"."இன்னாடாது அண்ணாத்த கொஞ்சம் கலீஜா பேசுதுன்னு நென்ச்சுக்காத. எங்க பேர்லாம் தெரிமா?"."தெரியாதுங்க"."இவன் ராமன்… குணா, சாலமன், அரிதாசு, எத்திராசு, பூபாலன்… அப்பறம் நான் எமரோசு. மத்த சிப்டு ஆளுக வரும்போது பாக்கலாம்"."ஓ… சரிங்க. எல்லாருக்கும் வணக்கம்"."ரோசண்ணந்தான் இங்க அல்லாத்துக்கும் சீனியரு. அண்ணன் கை பட்டா டீசல் இல்லாமயே வண்டி ஓடும்" என்று ராமன் சிரித்தான்.."அட்ச்சீ.. கம்னு இரு. நீ வா நைனா… தா.. 9 மணி சங்கு புடிச்சாச்சு. கேண்டீன் போய் டீ குடிக்கலாம். ஏறு வண்டில…" என்று எனக்கு முதல் முதலாக ஃபோர்க் லிஃப்ட் சவாரி கொடுத்தவர்.."நைனா.. இந்த தார் கிரவுண்டு பூரா நம்முது. இத்துல எங்க வோணுனாலும் போ… ஆனா வண்டிலதான் போணும். கீள மொளங்கால் மட்டத்துக்கு தாரு. கால் அம்புட்டுக்கிச்சுன்னா அப்பறம் வண்டி வெச்சுத்தான் தூக்கணும். ஒரு வாரம் டைம் தரேன். வண்டி கத்துக்க. அந்த 4ம் நம்பர் வண்டி கொஞ்சம் சாது. அதுல பளகிக்க… தெர்தா?"."சரிங்க… எப்பிடி ஓட்டணும்னு தெரியாதே"."இதுக்கு இன்னா ட்ரைவிங் இஸ்கோலுக்கா போவணும்? ஏறு.. சாவி போடு.. இஷ்டீரிங் புடி… ஓட்டு… தெர்தா? வண்டி எப்ப எட்த்தாலும் வர சொல்லோ செவுத்தாண்டதான் நிறுத்தணும். தார்ல எறங்கியெல்லாம் போகமுடியாது.. புரிதா?"."சரிங்க. கத்துக்கறங்க. அதென்னங்க உங்க பேர் வித்தியாசமா இருக்கு"."இன்னாது… எமரோசா? இன்னாடாது கேக்கிலியேன்னு நென்ச்சேன். மொத தபா பாக்க சொல்லோ அல்லாரும் கேக்கறதுதான். அது…. ஊட்ல எனக்கு மின்ன ஏழு புள்ள பொறந்து அல்லாம் செத்துப் போச்சு. அதுலயும் ரெண்டு செத்தேதான் பொறந்துச்சாம். அதான் அப்பாரு மாதாவுக்கு வேண்டிக்கிட்டு அப்பால நான் பொறந்தேன். தய பண்ணி இந்தப் புள்ளய வுட்டு வெய்யி எமராசா… உனக்கு புண்ணியமாப் போட்டும்னு எனக்கு எமரோஸ்னு பேரு வெச்சாங்களாம்"."ஓ…"."இஷ்கோலெல்லாம் போவல. பாதி வயசு காச்சல் கருமாந்தரம்னே போயிருச்சு. தொளில் கத்துகினு காண்ட்ராக்ட்ல சேந்து பெர்மண்ட் ஆகி… அது ஆச்சு 30 வருசம்"."ஓ"."இன்னா… ஓ.. ஓன்ற? 4 மாசம் நம்ம கைல தொளில் கத்துக்க. அப்பறம் எந்த ப்ளாண்டுக்குப் போனாலும் என்னா வேலை வோணாலும் பயந்துக்கத் தாவல்ல"."சரிங்க".அதன் பிறகு அவர் சொன்னபடியே ஒரு வாரத்தில் ஃபோர்க் லிஃப்ட் ஓட்டக் கற்றுக் கொண்டபிறகு, நான்கு தார் நிரப்பிய பேரல்களை ஃபோர்க்கால் தூக்கி உயரப் பிடித்தபடியே செல்ல, நடுவில் தாரில் சக்கரம் மாட்டிக்கொண்டு நின்று போனால் ஒருகையில் ஸ்டியரிங் பிடித்தபடி மறுகையில் ஆங்கிள் வைத்து நெம்பிக் கிளப்ப, சாவி இல்லாத வண்டிகளில் திருப்புளியால் நேரடியாக பாட்டரியில் ஷார்ட் செய்து கிளப்ப என்று என்னென்னவோ..எங்கும் எதையும் முறையாகப் படிக்காவிட்டாலும் கொஞ்சமும் சளைக்காமல் எந்த வண்டியிலும் எந்தப் பிரச்னையையும் சரி செய்துவிடுவார்.."இன்னா நைனா… ராமன் கைல படம் கேட்டியாமே. இன்னா படம் வோணும் ஒனக்கு?"."இல்லைங்க.. இந்த ஹைட்ராலிக் சர்க்யூட் படம் கேட்டேன். சில வண்டில மாறி இருக்கு"."ஆமா… மாறித்தான் இருக்கும். லிவரை இஸ்க சொல்லோவே தெரியணும்… கை தொப்புனு உயுதா… எந்த சிலிண்டரு ஓய்ஞ்சு போகுது… எந்த பழுப்பு லீக் ஆவுது… அல்லாம் கைக்கு தெரியணும். வா.. எந்த வண்டில பாக்கணும்?".அடுத்த அரை மணியில் அந்த வண்டி லைனுக்குப் போய்விடும்.."நைனா…. பேரல் எடுக்கறவனுக்கு வண்டி முக்கியம். அவன் அந்தாண்ட குந்தியிருக்க சொல்லோ படம் குடு; பாடம் எடுன்னு சொன்னா… பேரல் எப்ப வெளில போறது? அவன் எப்ப கூலி வாங்கறது? அல்லாம் காண்ட்ராக்டு பசங்க… தாரு ஏத்துனாத்தான் சோறு… சுகுரா கத்துக்க நைனா".ஆயுத பூஜை வந்து விட்டால் ஷெட் அல்லோலகல்லோலப்படுத்தி விடுவார். வருட ஆரம்பத்திலிருந்தே எல்லோரும் சீட்டு கட்டி ஆயுத பூஜைக்கு எடுத்து லிஸ்ட் போட்டு பொருட்கள் வந்துவிடும். மெக்கானிக்குகளுக்கும், பேரல் ஏற்றும் தொழிலாளிகளுக்குமாக பங்கு போட்டு, பொருட்களை "…. ஆலை. அஸ்பால்ட் ஷெட்" என்று பிள்ளையார் படம் போட்ட மஞ்சள் பையில் வைத்து பொறுப்பாக ஒவ்வொருவராகக் கூப்பிட்டுக் கொடுப்பார். அன்று டூட்டி இல்லாமல் வர முடியாதவர்களுக்கு ஷிஃப்ட் முடிந்ததும் மாதவரம், எர்ணாவூர், கும்மிடிப்பூண்டி, எண்ணூர் என்று எங்கெல்லாமோ தன் சைக்கிளில் போய்க் கொடுத்துவிட்டு வருவார்..லாக் புத்தகங்களை எழுதக்கூட அவருக்கு உதவி வேண்டியிருந்தாலும், சிக்ஸ் சிக்மா போன்றவையெல்லாம் அறிமுகப்படுத்தப்படும் முன்பே ஷெட்டின் உள்ளே ஒரு பெரிய பலகை வைத்து அதில் அவராகவே ஒரு திட்டம் வகுத்து மெக்கானிக் ராமனின் உதவியுடன் சில தரவுகளை எழுதிவைக்க ஆரம்பித்தார். மாதம் ஒருமுறை ரவுண்ட்ஸ் வரும் ஆப்பரேஷன் மேனேஜர், அதைப் பார்த்துவிட்டு மிகவும் சிலாகித்தார். "யாருடைய யோசனை" என்று கேட்டபோது மற்றவர்களைக் காட்டினார்.."எனக்கு இன்னா சார் தெரியும்? தா… லாக் புக்கு கூட ஒயுங்கா எளுத வராது" என்று சிரித்தார்..என் 6 மாத பயிற்சி காலம் முடிந்து அடுத்த ப்ளாண்டுக்குப் போகும்போது அவருக்கும் பணி ஓய்வுக்காலம் வந்துவிட்டது.."எங்க போனாலும் நல்லா கைகாரன்னு பேர் எடுக்கணும். அல்லாரும் எமரோசா உனக்கு வாத்தியாருன்னு கேக்கணும். தெர்தா?"."என்னங்க. நான் என்னமோ உங்களுக்கு 45 வயசு இருக்கும்னு நெனச்சேன். ஆனா அடுத்த மாசம் ரிடையர் ஆகறீங்க. ஆச்சரியமா இருக்கு. அப்பறம் என்ன பண்ணப்போறீங்க?"."எனக்கு இன்னா நைனா… கொயந்தயா குட்டியா? ஒண்டியாளு. நம்ம ஐட் வெய்ட் பாத்துட்டு கண்ணாலம் கட்ட ஆரும் வரல. அம்மா… அப்பாரு அல்லாம் போய் சேந்து புல்லு மொளச்சிப் போச்சு. இந்த கம்பெனிய உட்டா வேற ஒண்ணியுந் தெரியாது. நம்ம ஓஎம் கைல சொல்லி வச்சுருக்கேன். கொருக்குப்பேட்டைல நம்ம பசங்களுக்கு போர்க் லிப்டு வண்டி ரிப்பேரு, பேரல் போடறதுன்னு கொஞ்சம் பளக்கி விட்டு இங்க காண்ட்ராக்ட்ல சேத்து உட்லாம்னு. இல்லாங்காட்டி சொம்மா ரகள ராவடின்னு சுத்துவானுக. நாமளும் கொருக்குப்பேட்டைக்கு எதுனா செய்யத் தாவல? எமன் என்னிய உட்டு வெச்சதுக்கு நானும் நன்னி காட்டத் தாவல? நைனா.. அப்பால நான் இன்னா மன்சன் நைனா?".நம் வாழ்வில் எப்போதோ சந்தித்து சிறிது காலம் அவர்களோடு பயணிக்கவும் வாய்க்கும் அபூர்வ நபர்களில் ஒருவர் எமரோஸ்..(தொடரும்).ஓவியம்: ராஜன்