நம்மில் பலர் ஒரு குறிக்கோளை நோக்கி ஓடுவோம். நல்ல வேலை, கை நிறைய சம்பளம், பெரிய வீடு, கார், பேரும் புகழும்னு நிறைய விஷயங்களை அடையணும்னு துடிச்சிட்டே இருப்போம். ஒரு கட்டத்துல நாம நினைச்சதெல்லாம் கிடைச்சிடும். ஆனா, எல்லாம் கிடைச்ச பிறகும் மனசுல ஒரு வெற்றிடம், ஒரு நிம்மதியின்மை, ஒரு காலியான உணர்வு அப்படியே இருக்கும். ஏன் இப்படி நடக்குது? எல்லாம் இருந்தும் ஏன் சந்தோஷம் இல்லாம போகுது?
இந்த உணர்வுக்கு பல காரணங்கள் இருக்கலாம். முதல்ல, நம்ம சமூகம் நமக்கு என்ன சொல்லிக் கொடுக்குதுன்னா, "நீ இதை அடைஞ்சா சந்தோஷமா இருப்ப, அதை அடைஞ்சா நிம்மதியா இருப்ப"ன்னு. அதாவது, நம்ம சந்தோஷத்தை வெளிப் பொருட்களோட, சாதனைகளோட சம்பந்தப்படுத்துறோம். ஒரு விஷயத்தை அடையறதுக்கு முன்னாடி ஒரு ஆசை, ஒரு துடிப்பு இருக்கும். அதை அடைஞ்சதும் அந்த ஆசை நிறைவேறிடும், ஒரு குறுகிய கால சந்தோஷம் கிடைக்கும். ஆனா, அந்த சந்தோஷம் நிலைக்காது. ஏன்னா, அடுத்த ஆசை வரும், அடுத்த குறிக்கோள் வரும். இப்படி ஓடிக்கிட்டே இருக்கும்போது, நம்ம நிஜமான சந்தோஷத்தை, உள்ளுக்குள்ள இருக்கிற அமைதியை தேட மறந்துடுறோம்.
அடுத்த முக்கியமான காரணம், சமூக ஒப்பீடு. நமக்கு எல்லாம் கிடைச்சிருச்சுன்னு நினைக்கும்போது, நம்மள விட இன்னும் அதிகமா அடைஞ்சவங்களையோ, இல்ல மத்தவங்களோ எந்த அளவுக்கு சந்தோஷமா இருக்காங்கன்னு பார்க்க ஆரம்பிப்போம். சமூக வலைத்தளங்கள் இந்த விஷயத்தை இன்னும் அதிகப்படுத்தும். அவங்க கார், வீடு, சுற்றுலான்னு காட்டும் போது, நமக்கு இருக்கிறதெல்லாம் கம்மியா, பத்தாத மாதிரி தோணும். இந்த ஒப்பீடுதான் நமக்குள்ள ஒரு குறையை உருவாக்கி, மனசு காலியா இருக்கிற மாதிரி உணர வைக்குது.
பொருள் சார்ந்த மகிழ்ச்சி நிலையானது இல்லை. பணம், பொருள் இதெல்லாம் நமக்கு வசதிகளை கொடுக்கும், பாதுகாப்பை கொடுக்கும். ஆனா, அது ஒரு கட்டத்துக்கு மேல உண்மையான சந்தோஷத்தை கொடுக்காது. நிஜமான சந்தோஷம் உறவுகள்ல, அன்புல, அர்த்தமுள்ள செயல்கள்ல, மத்தவங்களுக்கு உதவி செய்யறதுல இருக்கு. நம்மள சுத்தி இருக்கிறவங்க கூட நல்லா பழகுறது, நம்மளால முடிஞ்ச உதவியை மத்தவங்களுக்கு செய்யறது, மனசுக்கு பிடிச்ச விஷயங்களை செய்யறது இதெல்லாம் தான் மனசுக்கு ஒரு திருப்தியை கொடுக்கும்.
கடைசியா, நம்ம வாழ்க்கைக்கு ஒரு உண்மையான நோக்கம் இல்லாம இருக்கிறது. வெறும் பணம் சம்பாதிக்கறது, பேர் வாங்குறதுங்கறது ஒரு கட்டத்துக்கு மேல சலிச்சுப் போகும். நம்மள விட பெரிய ஒரு நோக்கத்துக்காக வாழும்போதுதான் வாழ்க்கை முழுமையா இருக்கிற மாதிரி தோணும். மத்தவங்களுக்கு சேவை செய்யறது, நம்ம திறமைகளை நல்ல விஷயங்களுக்கு பயன்படுத்தறது, புதுசா ஏதாவது கத்துக்கிட்டே இருக்கிறதுன்னு ஒரு அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ முயற்சிக்கும்போது, இந்த வெற்றிடம் தானா நிரம்பும்.