
துவாபரயுகத்தில், சூரிய வம்சத்தில் உதித்த சுவேதகேது என்ற அரசன், தனது ஆட்சியை ஒரு பகுதியில் செழித்து வளரச் செய்தான். வயது முதிர்ந்ததும், ஆட்சியை மகனிடம் ஒப்படைத்து, வன வாழ்க்கைக்கு தன்னுடைய மனைவியுடன் கிளம்பினான். வனத்தில் தினங்கள் அமைதியாக கழிந்தன. சில காலம் கழித்து அவன் மனைவி உடல் நலம் தடுமாறி படுத்தாள். இறுதி நேரத்தில் அவள் உயிரை விட, அவன் மனம் பதறியது.
அவளது மரண வேதனையைக் கண்டு அவன் தவித்தான். "ஒருநாள் நமக்கும் இதே நிலை வரும். இதைத் தவிர்க்க என்ன செய்யலாம்?" என்று யோசித்து, தீர்மானித்தான். தனது மனைவியின் இழப்பைத் தாங்க முடியாமல், வனங்களில் மரண பயம் போக்கும் தலம் தேடி அலைந்து, தாமிரபரணி ஆற்றின் பசுமையான கரையை அடைந்தான்.
அங்கு நிலவும் சமாதானமும், தெய்வீக சக்தியும் அவனை கவர்ந்தன. முனிவர்களும் ஞானிகளும் கண்டு வணங்கினான். திருநெல்வேலி நகரத்திற்குள் நுழைந்து, பொற்றாமரைக் குளத்தில் மூழ்கி தீர்த்தம் எடுத்து, காந்திமதியையும், நெல்லையப்பரையும், திருமூல லிங்கநாதரையும் வழிபட்டு, வெளியே வந்தான்.
அங்கு அகத்திய முனிவர், முனிவர்களால் சூழ்ந்து இருப்பதைக் கண்டு, அவரைத் துதித்தான். அகத்தியர் அவனை ஆசிரமத்திற்கு அழைத்து, "நீ இங்கு வந்த காரணம் என்ன?" என்று கேட்டார். சுவேதன், "முனிவரே! வடக்கு நிலங்களை விட்டு பல தலங்களை தேடி வந்தேன்.
ஆனால், மரண வேதனையின்றி அமைதியை அடையவில்லை. என் நல்ல தவத்தின் பயனால் தங்களைச் சந்தித்தேன். என் மரண பயத்தை நீக்க எனக்கு ஒரு வழி காட்டுங்கள்," என்றான். அகத்தியர் புன்னகையோடு பதிலளித்தார், "சுவேதா! நீ சரியான இடத்தை தேர்ந்தெடுத்திருக்கிறாய். திருநெல்வேலி, சிவபெருமானின் மிகச் சிறந்த தலங்களில் ஒன்று. வடிவுடைநாயகியாக காந்திமதியும், நெல்லை நகரைக் காக்கும் நெல்லையப்பரும் அருளாட்சி செய்யும் இங்கு, தரும தேவதை நான்கு கால்களால் நடக்கின்றாள் என்பது தனிச்சிறப்பு. இதன் பரிபூரணத்தால், இங்கு வாழ்பவர்களுக்கு எம பயமோ, மரண வேதனையோ இல்லை. இறைவனின் திருவிளையாடல்கள் இங்கு பல. அதில் சிறப்பு வாய்ந்த ஒன்றை உனக்குச் சொல்கிறேன் கேள்!" என்று கதையை ஆரம்பித்தார் அகத்தியர்.
"பிங்கலன், ஒரு தேவ இருடியாகவும், ஞானியாகவும் திகழ்ந்தவன். உலகம் சுற்றி, திருநெல்வேலியில் குடியேறினான். தினமும் பொற்றாமரைத் தீர்த்தத்தில் நீராடி, காந்திமதியையும் நெல்லையப்பரையும் வணங்கி, சிவனை நினைந்து வாழ்ந்தான். ஒரு நாள் பூஜையில் ஈடுபட்டிருக்கையில், எமன் பாசக் கயிற்றை வீசி அவன் உயிரைப் பறிக்க முயன்றான்.
பதறிய பிங்கலன், ஐந்தெழுத்து மந்திரத்தை உரக்கச் சொல்லி, சிவலிங்கத்தை உறுதியாக பிடித்தான். எமன் இழுத்த போது, பிங்கலன் சத்தமிட்டு சிவனை அழைத்தான். உடனே சிவன் தோன்றி, எமனைக் காலால் உதைத்து அவன் உயிரை அணைய வைத்தார். பிங்கலன் வணங்க, இறைவன் அவனுக்கு எம பயமற்ற நித்திய வாழ்வை அருளினார். இதுவே நெல்லையம்பதியின் மகிமை," என்ற அகத்தியர்,
சுவேதனிடம், "நீயும் இங்கு லிங்கம் நிறுவி வழிபடு. உன் ஆசை நிறைவேறும்" என்றார்.
சுவேதன் லிங்கம் நிறுவித் தவத்தைத் தொடங்கினான். முனிவனான அவன், ஒரு நாள் பூஜையில் இருக்கையில், எமன் சுவேதன் மீது பாசக் கயிறு வீசினான். சுவேதன் சிவலிங்கத்தைப் பிடித்து பிரார்த்தித்தான். சிவன் தோன்றி, எமனை உதைத்து அவனை மடியச் செய்தார்.
திருமாலும் நான்முகனும் வந்து, உலக நியதிக்காக எமனை உயிர்பெறச் செய்யுமாறு கேட்டனர். சிவன் எமனுக்கு உயிர் கொடுத்து, அவன் வணங்க அனுமதித்தார்."என் பக்தர்களை அணுகாதே" என்று சிவன், எமனை எச்சரித்த இடமிது.
காந்திமதி, அகத்தியருக்கு திருக்கல்யாண காட்சி அளித்த இடமிது. திருமணம், சஷ்டியப்த பூர்த்தி, கனகாபிஷேகம், மிருத்யுஞ்சய ஹோமம் போன்றவை இங்கு சிறந்தது.