"பொல்லாத ஆசாமி..."

"இந்த வீடு முழுக்க உன்னை ஓடிப் பிடிச்சி விளையாடுவேன். டூயட் பாடுவேன். நமது எல்லையில் வேறு ஈ, காக்கை இருக்கக் கூடாது."

"கற்பனையைப் பாரு. கண்ணன் - ராதைன்னு எண்ணமோ..."

இந்த சரஸப் பேச்சைக் கண்டு அவன் அவளை அணுகினான். "தூரவே இருங்க, கொஞ்சம் இடம் கொடுத்தால் போச்சு!" என்று தப்பித்துக் கொள்வாள்.

அவ்வளவு வாதம் புரிந்தும் தன்னை பாலூட்டி வளர்த்த தாயை வைத்துக்கொள்ள முடியவில்லை. தான் சம்பாதிக்கும் உரிமை பெற்றும் இந்த விஷயங்களில் முடிவு செய்யும் உரிமை ஆண் இனத்திற்கே அளிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

அவள் மனம் அம்மாவை நினைத்து ஏங்கியது.

குணாவிற்கு மாற்றல் ஆர்டர் வந்து காரியாலம் சேர்ந்துவிட்டாள்!

"டூயட்டு பாடினீங்களே.கடைசியிலே என்ன ஆச்சு பாத்தீங்களா?"

"என்னடா கண்ணு."

''நாம் இருவர் நமக்கு ஒருவர்..."

"ஓடி விளையாடு பாப்பாவா? அதுக்குள்ள என்ன முந்திரிக் கொட்டைக்கு அவசரம்?"

ரகு ஒரு குழந்தைக்கு உடனே தகப்பன் ஆகத் தயங்கினான்.

குணவதி உறுதியாக இருந்தாள். "இது நமது இல்லற உச்ச சந்தோஷத்தில் உருவாகிய கரு. அதனைப் போற்றி வளர்ப்போம்" என்றாள்.

பிரசவத்திற்கு குணா தாயகம் சென்றாள். சின்ன இல்லம் என்றாலும் அன்புத் தென்றல் வீசுகிற இடம். கண்ணன் பிறந்தான்.

"என்னவோ போ - பிள்ளையாப் பிறந்ததே..?" அம்மாவிற்கு தான் பெண்ணாய்ப் பிறந்த அவலத்தின் நிழல், உறுத்தி இருக்கும்.

"பெண்ணா இருந்தா என்னம்மா? அதுவும் படித்துப் பாஸ் செய்து பட்டங்கள் ஆள்வதும் சட்டங்கள் செய்வதும் பாரினில்."

குணா நிறுத்திக்கொண்டாள். பாரதி கனவு முழுக்க நனவாகிவிட்டதா? தனக்கு புக்ககத்தில் முழு சுதந்திரம் கிடைத்து விட்டதோ! ஆணாதிக்கம் மறையவில்லையே!

அம்மா உடம்பு நலிவு பெற்றது. இழுத்துப் பறித்துக்கொண்டுதான் காரியம் செய்தாள். ஆனால் நெஞ்சில் உரம் இருந்தது. பிரசவ விடுமுறையை நீட்டித்துக் குழந்தையைப் பேணினாள்.

புக்ககம் புறப்பட்டாள். குழந்தைக்கு பொன் சங்கிலி, ரப்பர் ஷீட், பிளாஸ்க், பால் தரும் புட்டி, இத்யாதி...

குழந்தைப் பேறு ஆகி உத்யோகம் பார்ப்பது எளிதல்ல. ஒரு ஆயாவைத் தேடி வைத்தாள். அவளிடம் குழந்தையை ஒப்படைத்தாலும் வீட்டை ஒப்படைக்கக் கவலையாக இருந்தது. வேளா வேளைக்கு குழவி முகம் நோக்கி உதவ வேண்டுமே! ஆபிஸிலும் அவளுக்கு நிம்மதியில்லை. எட்டு மணி நேரம் காரியாலயம். மார்பில் சுரக்கும் பால் கட்டிக் கொண்டு வலித்தது. அங்கு கண்ணனுக்கு புட்டிப்பால் என்று நெஞ்சு அடித்துக் கொண்டது. இந்தத் தாய்மைப் போராட்டம் எந்தக் கணவனுக்கும் புரியாது.

ஆயா தங்கவில்லை. அம்மாமி வந்தாள். சமையலுக்கும் உதவி. சம்பளம் அதிகம். ஆனால் கை சுத்தமாக இல்லை. அவளும் விட்டுச் சென்று விட்டாள்.

குணா ஒரு வாரம் லீவு.

அப்புறம் குழந்தைக் காப்பக ஏற்பாடு. அவசரச் சமையல். ரகு சற்று ஆதரவுடன் உதவினான். குழந்தைக்கு வேண்டிய பவுடர் பால், உணவு, உடை சுருட்டிக்கொண்டு காப்பகத்தில் கொண்டு விட்டு, இதயம் படபடக்க ஆபீஸ் செல்ல வேண்டும். நல்லவேளை! போகும்போது, ரகு ஸ்கூட்டரில் உதவினான். வரும்போது அவளே சிசு காப்பகம் சென்று கண்ணனை எடுத்து வரவேண்டும். அன்னை தூக்கியதும் அவன் முட்டி முட்டிப் பால் அருந்தும் பசியைக் காணும்போது தாயுள்ளம் கசிந்தது.

காப்பகத்து ஆயா சுத்தமாக இருக்க வேண்டுமே என்ற கவலை. கண்ணனுக்கு மூக்கு ஒழுகினால் மருந்து விவரம் தெரிவித்து வந்தாலும், எப்படியோ என்னவோ என்ற ஓயாத நினைப்பு.

காப்பகச் செலவு, குழந்தையை விட்டுப் பிரிவு, இடையே ஆட்டோ சத்தம் - சம்பாதித்து இப்படிச் செலவழித்து... சம்பாதிக்கிறோம் என்ற பெருமிதம் எதற்கு? குடும்ப பொருளாதாரத்தை உயர்த்த வேலை பார்க்கும் பெண் தரும் விலை தாய்மை இன்பம்தானே!

ரகு குழைந்து வந்தான்.

"குணா, உன்னுடைய கஷ்டம் பார்க்க முடியவில்லை. குழந்தையைப் பரிவுடன் சீராட்ட ஆளில்லை..."

"வேலையை விட்டு விடவா?"

"உனக்குத்தான் கை ஒடிந்தாற் போல இருக்கும். வேலை பார்த்து, ஒரு சுதந்திர அனுபவம் சுவைத்த பிறகு, விடுவதற்கு மனம் இராது. ஹவுஸ் ஒய்ப் ஆக மாறுவதற்கு மனப் பக்குவம் வேண்டும்..."

Endrendrum Aachi - Manorama வாழ்க்கை வரலாறு #manorama_comedy

Other Articles