நாம் பசியுடன் உணவு சாப்பிட்டு, 'அப்பாடா' என்று ஓய்வெடுக்கச் செல்லும்போது, நமது உடலுக்குள் ஒரு அற்புதமான செயல்முறை தொடங்குகிறது. உணவு வயிற்றை அடைந்தவுடன், நமது செரிமான மண்டலம் அதை 'ஸ்கேன்' செய்து, என்னென்ன உணவுப் பொருட்கள் உள்ளே வந்திருக்கின்றன, அவற்றை எப்படிப் பிரித்து உடலுக்கு பயன்படுத்துவது என்று திட்டமிடுகிறது. இதில் முக்கியப் பங்கு வகிப்பவை நமது குடலில் சுரக்கும் நொதிகள் (enzymes).
குடலில் சுரக்கும் முக்கிய நொதிகள்:
லாக்டேஸ் (Lactase) - பாலில் உள்ள லாக்டோஸை (சர்க்கரை) பிரித்து செரிக்க உதவுகிறது.
லிபேஸ் (Lipase) - கொழுப்புகளைச் சிறிய மூலக்கூறுகளாக உடைத்து உடல் உறிஞ்ச உதவுகிறது.
புரோட்டியேஸ் (Protease) - புரதங்களை அமினோ அமிலங்களாக மாற்றுகிறது.
அமைலேஸ் (Amylase) - மாவுப் பொருட்களை (carbohydrates) சர்க்கரையாக பிரிக்கிறது.
இவை சிறுகுடலில் பித்த நீர் (bile) மற்றும் பிற சுரப்பிகளுடன் இணைந்து உணவை செரிக்கின்றன. உதாரணமாக, நாம் சாப்பிடும் இட்லி, பால், டீ, அல்லது காரக் குழம்பு உள்ளே செல்லும்போது, உடல் அதை "ஓ, இதில் மாவு, புரதம், கொழுப்பு இருக்கிறது" என்று அடையாளம் கண்டு, அதற்குத் தேவையான நொதிகளைச் சுரக்கிறது.
ஆச்சரியமான ரகசியங்கள்:
நமது குடல் ஒரு "ஸ்மார்ட் ஸ்கேனர்" போல செயல்படுகிறது. உணவின் வாசனை, சுவை மூலம் மூளைக்கு சமிக்ஞை அனுப்பி, செரிமானத்தை தயார் செய்கிறது.
ஒரு நாளைக்கு சுமார் 1-2 லிட்டர் செரிமான சாறுகள் சுரக்கின்றன, ஆனால் நாம் அதை உணர்வதில்லை!
குடலில் உள்ள நுண்ணுயிரிகள் (gut bacteria) கூட உணவை பிரித்து, வைட்டமின்களை உருவாக்குகின்றன.
உணவு உள்ளே சென்றதும், வயிறு அதை அரைத்து, சிறுகுடல் அதை உறிஞ்சி, பெருங்குடல் தேவையற்றவற்றை வெளியேற்றுகிறது. இது ஒரு சரியான 'திட்டமிடல் குழு' போல இயங்குகிறது.
அடுத்த முறை சாப்பிடும்போது, இந்த உடல் உழைப்பை நினைத்து பாருங்கள்-நமக்கு ஓய்வு என்றாலும், குடலுக்கு அது ஒரு பரபரப்பான பயணம்!