ஏலியன் இல்லை, அடிமையும் இல்லை! 4500 வருஷ பிரமிட் ரகசியத்தை உடைத்த தொல்பொருள் துறை!

உலகத்துல எத்தனையோ அதிசயங்கள் இருக்கலாம், ஆனா எகிப்து பிரமிடுகள், அதிலும் குறிப்பா 'கிசா பிரமிடு'க்கு இருக்கிற மவுசே தனி. 4,500 வருஷத்துக்கு முன்னாடி, இப்போ இருக்குற மாதிரி பெரிய மெஷின், கிரேன், புல்டோசர் எதுவுமே இல்லாத காலத்துல, எப்படி டன் கணக்குல வெயிட் உள்ள கற்களை ஒண்ணு மேல ஒண்ணா அடுக்கி, வானம் வரைக்கும் கட்டுனாங்க? 

இந்தக் கேள்விக்கு பல வருஷமா ஆளாளுக்கு ஒரு கதை சொன்னாங்க. சிலர் "வேற்று கிரகவாசிகள்" தான் வந்து கட்டிட்டுப் போனாங்கனு அடிச்சு விட்டாங்க. இன்னும் சிலர், "இல்ல இல்ல, லட்சக்கணக்கான அடிமைகளை வச்சு, சவுக்கால அடிச்சு, ரத்தம் சிந்தி கட்டுனது"னு சொன்னாங்க. ஆனா, சமீபத்திய அறிவியல் மற்றும் தொல்பொருள் ஆய்வுகள், இந்த எல்லா கட்டுக்கதைகளையும் உடைச்சு, உண்மையான ரகசியத்தை வெளியே கொண்டு வந்திருக்கு.

அடிமைகள் அல்ல, கௌரவமான தொழிலாளர்கள்!

சுமார் 4,500 வருஷத்துக்கு முன்னாடி, 'கூஃபு' என்ற ஒரு எகிப்திய மன்னனுக்காக கட்டப்பட்ட ஒரு பிரம்மாண்டமான கல்லறைதான் இந்த கிசா பிரமிடு. இது 140 மீட்டருக்கும் அதிகமான உயரம். இதை கட்டி முடிக்க சுமார் 23 லட்சம் பெரிய பெரிய கற்களைப் பயன்படுத்தியிருக்காங்க. ஒவ்வொரு கல்லும் பல டன்கள் எடை கொண்டது.

இவ்வளவு பெரிய வேலையைச் செய்தது அடிமைகள் இல்லை என்பதுதான் இப்போதைய ஆச்சரியமான உண்மை. இதைச் செய்தது, சம்பளம் வாங்கிக்கொண்டு வேலை செய்த, திறமையான, கௌரவமான எகிப்திய தொழிலாளர்கள்! இதை எப்படிக் கண்டுபிடிச்சாங்க தெரியுமா? பிரமிடுக்கு பக்கத்துலயே, இந்த தொழிலாளர்கள் வாழ்ந்த ஒரு பெரிய நகரத்தையே தொல்பொருள் ஆய்வாளர்கள் தோண்டி எடுத்திருக்காங்க.

சம்பளமே பீர், கறி, ரொட்டி!

அந்த நகரத்துல, தொழிலாளர்கள் சாப்பிடுவதற்காகவே பெரிய பேக்கரிகள், மீன் பண்ணைகள் இருந்ததற்கான ஆதாரங்கள் கிடைச்சிருக்கு. அவங்களுக்குக் காயம் பட்டா சிகிச்சை அளிக்கத் தனியாக மருத்துவமனைகள் இருந்திருக்கு. இதைவிட முக்கியம், இறந்துபோன தொழிலாளர்களுக்கு, பிரமிடுக்கு அருகிலேயே மரியாதையுடன் கல்லறைகளைக் கட்டி இருக்காங்க.

அவங்க எலும்புகளை ஆய்வு செஞ்சதுல, அவங்களுக்கு நல்ல தரமான மாமிசம், ரொட்டி மற்றும் பீர் போன்ற பானங்கள் சம்பளமாகக் கொடுக்கப்பட்டது தெரிய வந்திருக்கு. அடிமைகளை இப்படி யாராவது ராஜபோகமா கவனிப்பாங்களா? அந்தத் தொழிலாளர்கள், தங்கள் மன்னனுக்காக உழைக்கிறதை ஒரு பெரிய மதக் கடமையா, தங்களுக்குக் கிடைச்ச கௌரவமா நினைச்சு உழைச்சிருக்காங்க.

டன் கணக்கு கற்களைத் தூக்கியது எப்படி?

சரி, அவங்க திறமைசாலிங்கதான். ஆனா, பல டன் வெயிட் உள்ள கல்லை எப்படித் தூக்குனாங்க? இது எப்படின்னா, செங்கடல் பக்கத்துல இருக்கிற மலைகள்ல இருந்து சுண்ணாம்புப் பாறைகளையும், கிரானைட் கற்களையும் வெட்டி எடுத்திருக்காங்க. அதை, நைல் நதி வழியா பெரிய பெரிய மரப் படகுகள்ல கொண்டு வந்திருக்காங்க.

தரையில இழுத்துட்டுப் போக, ஒரு சூப்பர் டெக்னிக் பயன்படுத்தியிருக்காங்க. பெரிய மரக்கட்டைகள் மேல கல்லை வெச்சு, அதுக்குக் கீழ களிமண்ணைப் பரப்பி, அதுல தண்ணி ஊத்தி அதை வழுக்குத் தரை மாதிரி ஆக்கி, அதுல இழுத்துட்டுப் போயிருக்காங்க. பிரமிட் உயரமா போகப் போக, கல்லை மேல ஏத்தறதுக்கு, பிரமிட்டைச் சுத்தியே ஒரு பெரிய சாய்வுதளம் கட்டி, அது வழியா கல்லை உச்சி வரைக்கும் கொண்டு போயிருக்காங்க. இந்த ஒரு வேலையை முடிக்க கிட்டத்தட்ட 20 வருஷங்கள் ஆகியிருக்கு.

இனிமே யாராவது பிரமிடை ஏலியன் கட்டுச்சுன்னு சொன்னா, அவங்ககிட்ட இந்த உண்மையான, பிரம்மிப்பான மனித உழைப்பின் கதையைச் சொல்லுங்க.