பண்டைய மெசோஅமெரிக்காவின் 'ஓல்மெக் மாபெரும் தலைகள்'

பண்டைய மெசோஅமெரிக்காவில் பெரிய பாசால்ட் பாறைகளிலிருந்து செதுக்கப்பட்ட மனித தலைகளின் உருவம் அமைந்திருக்கிறது. ஓல்மெக் மாபெரும் தலைகள் (Olmec Colossal Heads) என்றழைக்கப்படும் இந்தத் தலை உருவத்திலான பாறைகள் 1.17 முதல் 3.4 மீட்டர் (3.8 முதல் 11.2 அடி) வரையிலான உயரத்திலும், 6 முதல் 50 டன் வரை எடையும் கொண்டவைகளாக இருக்கின்றன.

கி.மு 1200 முதல் கி.மு 400 வரையிலான காலத்தைச் சேர்ந்த ஓல்மெக் தலைகள் கலை ரீதியாகவும், கலாச்சார ரீதியாகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக இருக்கின்றன. தனித்துவமான தலை மற்றும் முக அம்சங்களுடன், இந்தக் கட்டமைப்புகள், கலைப்பொருளைச் சுற்றிப் பல வழிகளில் உண்மை மற்றும் புனைக்கதை இருப்பதாக நம்பும் அனைவருக்கும் விவாதப் பொருளாகவும் இருக்கிறது.

இந்தப் பாறைத் தலைகள், பண்டைய மெசோஅமெரிக்காவின் ஓல்மெக் நாகரிகத்தின் தனித்துவமான சிறப்பாகும். சதைப்பற்றுள்ள கன்னங்கள், தட்டையான மூக்குகள் மற்றும் சற்றுக் குறுக்காக அமைக்கப்பட்ட கண்கள் கொண்ட முதிர்ந்த நபர்களை இந்தப் பாறை உருவங்கள் சித்தரிக்கின்றன.

அவற்றின் உடல் பண்புகள் தபாஸ்கோ மற்றும் வெராக்ரூஸில் வசிப்பவர்களிடையே இன்னும் பொதுவான ஒரு வகைக்கு ஒத்திருக்கின்றன. நினைவுச் சின்னங்களின் பின்புறம் பெரும்பாலும் தட்டையானதாகவே இருக்கிறது. தலைகளில் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ள முகபாவனைகள் கடுமையானவை, அமைதியானவை மற்றும் புன்னகை என்று வேறுபடுகின்றன.

இப்பாறைத் தலைகளின் அனைத்து எடுத்துக்காட்டுகளும் துணி அல்லது விலங்குகளின் மறைப்பு மூலங்களைக் குறிக்கும் தனித்துவமான தலைக்கவசங்களை அணிந்துள்ளன. சில தலையின் பின்புறத்தில் கட்டப்பட்ட முடிச்சைக் கொண்டுள்ளன. மேலும், சில இறகுகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளன. லா வென்டாவிலிருந்து ஒரு தலை ஒரு பறவையின் தலையால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது. சில தலைகளில் உள்ள தலைக்கவசங்களுக்கு இடையில் ஒற்றுமைகள் உள்ளன, அவை குறிப்பிட்ட தலைக்கவசங்கள் வெவ்வேறு வம்சங்களைக் குறிக்கலாம் அல்லது குறிப்பிட்ட ஆட்சியாளர்களை அடையாளம் காணலாம் என்ற ஊகத்திற்கு வழிவகுக்கின்றன. பெரும்பாலான தலைகள் காது மடல்களில் செருகப்பட்ட பெரிய காதுக் குச்சிகளை அணிந்திருக்கும்.

அனைத்துத் தலைகளும் யதார்த்தமான, அலங்காரமற்ற மற்றும் வெளிப்படையான ஆண்களின் சித்தரிப்புகளாகும். வெராக்ரூஸின் சியரா டி லாஸ் டக்ஸ்ட்லாஸ் மலைகளிலிருந்து கொண்டு வரப்பட்ட பெரிய பாறைகளிலில் இந்த மனிதத் தலை உருவம் உருவாக்கப்பட்டிருக்கிறது. இந்த மனிதத் தலை உருவத்திற்கான உற்பத்தியில் பயன்படுத்தப்பட்ட மிகப் பெரிய கல் பலகைகள் 150 கிலோமீட்டர் (93 மைல்) தொலைவிற்குக் கொண்டு செல்லப்பட்டிருப்பதால், இதற்கு அதிக அளவிலான மனித முயற்சி மற்றும் வளங்கள் தேவைப்பட்டிருக்கும். எனவே, அவை சிற்பிகளுக்கு நன்கு தெரிந்த உயிருள்ள அல்லது இறந்த ஆட்சியாளர்களின் உருவப்படங்களாக இருக்கலாம். ஒவ்வொரு தலையும் தனித்துவமானது மற்றும் இயற்கையானது, தனிப்பட்ட சிறப்புகளைக் காட்டுகிறது என்கிற முடிவை எட்ட முடிகிறது.

1862 ஆம் ஆண்டு ஜோஸ் மரியா மெல்கர் ஒய் செரானோ என்பவரால் ட்ரெஸ் சபோட்ஸில் முதன் முதலில் பிரம்மாண்டமான தலை கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இருப்பினும், மெக்சிகோவிற்கு வெளியேத் தெரிவிக்கப்படவில்லை. 1938 ஆம் ஆண்டு மேத்யூ ஸ்டிர்லிங் என்பவர், அதேப் பிரம்மாண்டமான தலையை அகழ்வாராய்ச்சி செய்த போது, ஓல்மெக் கலாச்சாரத்தின் முதல் தொல்பொருள் ஆய்வுகள் தொடங்கின.

மெக்சிகோவின் வளைகுடாக் கடற்கரையில் உள்ள ஓல்மெக் மையப்பகுதிக்குள் உள்ள நான்கு தளங்களிலிருந்து பதினேழு உறுதிப்படுத்தப்பட்ட எடுத்துக்காட்டுகள் அறியப்படுகின்றன. பெரும்பாலான பிரம்மாண்டமான தலைகள் கோளப்பாறைகளிலிருந்து செதுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. ஆனால், சான் லோரென்சோ டெனோச்சிட்லானில் இருந்து இரண்டு பிரம்மாண்டமான கல் சிம்மாசனங்களிலிருந்து மீண்டும் செதுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. குவாத்தமாலாவில் உள்ள தகலிக் அபாஜில் உள்ள ஒரு கூடுதல் நினைவுச் சின்னம், ஒரு பிரம்மாண்டமான தலையிலிருந்து செதுக்கப்பட்டிருக்கக்கூடிய ஒரு சிம்மாசனம். ஓல்மெக் மையப்பகுதிக்கு வெளியே இருந்து அறியப்பட்ட ஒரே உதாரணம் இதுவாகும்.

தொல்பொருள் ஆய்வுக்கு முன்னர் பல நினைவுச்சின்னங்களின் அசல் சூழல்களிலிருந்து நீக்கப்பட்டதால், அவற்றின் காலக்கெடு இன்னும் கடினமாக உள்ளது. பெரும்பாலானவை தொடக்கக்காலச் செவ்வியல் காலத்துக்கு முந்தைய காலத்தைச் சேர்ந்தவை (கி.மு 1500 – கி.மு 1000), சில மத்தியச் செவ்வியல் காலத்துக்கு முந்தைய காலத்தைச் சேர்ந்தவை (கிமு 1000 – கி.மு 400) எனத் தேதியிடப்பட்டுள்ளன. மிகச் சிறியது 5 டன்கள் (6 குறுகிய டன்கள்) எடையுள்ளதாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அதே நேரத்தில் மிகப்பெரியது 36 முதல் 45 டன்கள் (40 முதல் 50 குறுகிய டன்கள்) எடையுள்ளதாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.