உயிர் இழந்துப் பாதுகாக்கும் உயிர்கள் – இயற்கையின் 'தியாக வீரர்கள்'

உலக இயற்கையின் விளிம்பு நிகழ்வுகளில் ஒன்று, தற்காப்புக்காக தானாகவே அழியும் உயிரினங்கள். உயிர் என்பது தன்னைக் காக்கும் பயணம்தான் என நாம் நம்பினாலும், சில உயிரினங்கள் வேறொரு வழியில் தன்னை அழித்துக்கொண்டு பிற உயிர்களை காப்பதற்கான வழியைத் தேர்வுசெய்கின்றன. இது இயற்கையின் ஆழமான பாதுகாப்பு உத்தி என்று சொல்லலாம்.

'தற்காலிக மரணம்' (Autothysis, Self-sacrifice) என்பது சில சிறு உயிரினங்களில் காணப்படும் உயிரியல் நுட்பமாகும். இதன் நோக்கம், தனிப்பட்ட உயிரினத்தின் உயிரைத் தொலைத்து, அதன் இனத்தை பாதுகாப்பதே.

செம்பூச்சியின் தற்கொலைத் தற்காப்பு – Autothysis: சில வகை எறும்புகள் (முதல் நிலையில் - Camponotus saundersi) தங்களை உடைந்துவிடச் செய்கின்றன. எதிரி தாக்கும்போது, அவை தங்கள் உடலைக் கிழித்து, உள்ளே உள்ள விஷப்பாசி திரவத்தைச் சிதறடித்து எதிரியை நச்சுப்படுத்தி அழிக்கின்றன. இது 'Autothysis' எனப்படும் குறிக்கோளுடன் தன்னைத்தானே அழிக்கும் நிகழ்வு.

சிலோடர்க்கான புழுக்கள்: சில வகை மக்கி புழுக்கள் (Stegodyphus) இனம் தனது குட்டிகளை வளர்க்க உணவாக தங்களையே ஒப்படைக்கின்றன. குட்டிகள் உருண்டு பிறந்தவுடன் தாய் புழு மெதுவாக சிதைந்து, அவர்களால் அருந்தப்பட எளிதாகிறது. இது தாயின் உயிருக்கான இறுதிக் கடமையாகவே பார்க்கப் படுகிறது.

ஆக்டோபஸின் தாய்மையின் பலி: பெண் ஆக்டோபஸ் தனது முட்டைகளை பாதுகாக்கும் பணியில், பல நாட்கள் உணவு இல்லாமல் காவல் செய்கின்றது. முட்டைகளில் இருந்து குட்டி வெளி வரும் வரை அதன் நோக்கம் ஒன்றே, பாதுகாப்பு. முட்டைகள் வெளிவந்தவுடன், அன்னையின் உடலும் வீங்கி, இறப்பதற்கான உள் செயல் முறைகள் துவங்கும். இது பயோலாஜிக்கல் சுய அழிவு என வகைப்படுத்தப்படுகிறது.

வாலை தியாகம் – உயிர்வாழ்வுக்கான தந்திரம்: பல வகை பல்லிகள், மரக் கரடிகள் (Gecko, Skinks) போன்றவை எதிரியை சந்திக்கும்போது தங்களின் வாலை அறுத்து தப்பி விடுகின்றன. வால் நகரும் வேளையில் எதிரியின் கவனம் அதில் செல்ல, உயிரினம் தப்பிக்கிறது. வால் மறுபடியும் வளரலாம்; ஆனால் அது ஒரு வகை தற்கொலைத்தனமான தற்காப்புத் திட்டமே.

இறக்கும் பூச்சிகள் – இனத் தொடர்ச்சி நோக்கில்: சில பூச்சிகள் (Male honey bee – Drone bee) இறப்பதற்கே வாழ்கின்றன. Drone bee இனப்பெருக்கத்தில் பங்குபெற்றவுடன் உடலின் ஒரு பகுதி பிளந்து இறந்துவிடுகிறது. இது இனப் பெருக்கத்திற்காக உயிரை அர்ப்பணிக்கும் இயற்கையின் கடுமையான விதி.

தேனீ விஷ ஊசல் – ஒரே தாக்கத்தில் இறக்கும் பாதுகாவலர்: சில தேனீ வகைகள் தங்கள் கூடு அல்லது ராணியை பாதுகாக்கும் போது, எதிரியை ஊசல் வைக்கும் முயற்சியில் இறந்து விடுகின்றன. அவை ஊசலிட்ட பிறகு அந்த ஊசல் அதன் உடலில் இருந்து பிரிந்து, அதன் உடலுக்கே பேரழிவை ஏற்படுத்துகிறது.

இயற்கையின் மறைமுகப் பாடம்: இவ்வாறு தங்களது உயிரைப் பலியாக்கி, இனத்தையும் சமூகத்தையும் பாதுகாக்கும் உயிர்கள், நமக்கு ஒரு முக்கியமான பாடத்தை சொல்லுகின்றன. 'தனிப்பட்ட உயிர் சிறியது – சமூகத்தின் பாதுகாப்பே பெரிது' என்ற தத்துவத்தை இயற்கைதான் முதலில் கற்றுத்தந்திருக்கிறது.

தற்காப்புக்காக தானாகவே அழியும் உயிரினங்கள், தற்காலிகத் தோல்வியின் பின்னால் நிரந்தர வெற்றியைக் காண்பதே இயற்கையின் நுட்பம் என்பதை எடுத்துச் சொல்கின்றன. இவ்வுலகில் உயிரின் அர்த்தம், வாழும் தருணத்தில் மட்டும் இல்லை, அது பிற உயிர்கள் நலனுக்காகத் தம்மையே தியாகம் செய்கின்ற கணங்களிலும் நிறைந்திருக்கிறது.