
பழைய காலத்தில் வைக்கோலை (நெல் அறுவடை செய்த பிறகு கிடைக்கும் உலர்ந்த தாள்கள்) பல்வேறு பயன்களுக்காகப் பயன்படுத்தினர். அவை வீட்டின் கூரை கட்டும் பொருளாகப் பெரும்பாலும் பயன்பட்டு வந்தது. வைக்கோல் வீடுகள் பொதுவாக சூடான காலநிலையை தாங்கக்கூடியவை. இது வெப்பம் குறைவாக உள்ள இடங்களாக வீடுகளை வைத்திருக்க உதவியது. நல்ல காப்பு பண்புகளைக் கொண்ட நீர்ப்புகா, இலகு ரக கூரையை உருவாக்க வைக்கோல், நாணல் போன்ற பொருட்களைப் பயன்படுத்துவதே தாட்ச்சிங் வேலை.
மாட்டுத் தீவனம்: வைக்கோலை கால்நடைகள், குறிப்பாக மாடுகளுக்கு தீவனமாக வழங்கினர். இது நார்ச்சத்து அதிகமுள்ளது. இதன் காரணமாக இதற்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டது. வைக்கோலில் குறைந்தளவு சத்துக்களே உள்ளன. இதில் அதிகமாக உள்ள ‘ஆக்ஸாலேட்’ எனும் சத்து கால்நடைகளின் உடம்பில் உள்ள கால்சியத்தை எடுத்து கொண்டு ‘கால்சியம் ஆக்ஸாலேட்’ ஆக வெளியேறுகிறது.
மண்ணுக்கு உரமாக: வைக்கோலை அழுகச்செய்து அல்லது எரித்து மண்ணில் கலக்கவே செய்வார்கள். இது மண்ணுக்கு நார்ச்சத்து மற்றும் பொட்டாசியம் போன்ற தாதுக்களை வழங்கும். வைக்கோல் ஒரு சிறந்த தழைக் கூளத்தை உருவாக்குகிறது. இது வெள்ளரி மற்றும் காளான் சாகுபடியிலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
மூடியாகப் பயன்பாடு: கொள்கலன்கள், பயிர்களின் மேல் மூடியாகவும் அல்லது விதைகளை முளைக்க வைத்து காத்திருக்கும்போதும் வைக்கோலை பயன்படுத்தினர்.
பரம்பரை மருத்துவத்தில்: சில பாரம்பரிய வைத்திய முறைகளில் வைக்கோல் அல்லது அதன் புகையை பயன்படுத்தி காயங்கள் அல்லது நோய்களுக்கு சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டது.
விளையாட்டுப் பொருளாக: கிராமப்புறங்களில் குழந்தைகள் வைக்கோலை கொண்டு பொம்மைகள் அல்லது விளையாட்டுப் பொருட்கள் செய்து விளையாடினர்.
ஆடை: நெய்த வைக்கோல் தொப்பிகளில் பல பாணிகள் உள்ளன. கொரியர்கள் ஜிப்சின் என்ற வைக்கோல் செருப்பை அணிவார்கள்.
போர்வையாக: சில இடங்களில் வைக்கோலை கட்டி மரச்சாளரங்களில் காற்றுத் தடுப்பு போர்வையாகப் பயன்படுத்தினர். ஜப்பானில், கடுமையான குளிர்காலத்தின் விளைவுகளிலிருந்து பாதுகாக்கவும், ஒட்டுண்ணி பூச்சிகளுக்கு ஒரு பொறியாகவும் பயன்படுத்த சில மரங்களைச் சுற்றி இது சுற்றப்படுகிறது. இவை தவிர, தண்ணீரில் உள்ள ஊட்டச்சத்து விகிதங்களை மாற்றுவதன் மூலம் பாசிகளைக் குறைக்க குளங்களிலும் இது பயன்படுத்தப்படுகிறது.
வயல்களில் கண் திருஷ்டி பொம்மைகள்: திருஷ்டி நீக்குவதற்காக பொம்மைகள் (Scarecrows) வைக்கும் பழக்கம் பழங்காலமாகவே நிலவுகிறது. இந்த பொம்மைகளை பெரும்பாலும் மனித உருவத்தில் உருவாக்கி போடுவார்கள். சில நேரங்களில் அந்த பொம்மையின் முகத்தில் கறுப்பு நிறம், தரித்த முகம் போன்றவை வைக்கப்படும். இது திருஷ்டி படாதிருக்க என்று நம்பப்படுகிறது.
சூரசம்ஹாரம் என்ற நிகழ்ச்சியில் சூரன் மற்றும் அவனது சகோதரர்களான அம்சன், பனுசன் போன்றவர்கள் உருவங்களைப் பெரும்பாலும் வைக்கோல் கொண்டுதான் உருவாக்குகிறார்கள். இந்த வைக்கோல் பொம்மைகள், பெரும்பாலும் மகா சூரபத்மன் (சூரன்) பெரும் உருவத்தில் கட்டப்படுவார். அவை பழைய துணிகள், வைக்கோல் மற்றும் மரங்களை பயன்படுத்தி மனித உருவில் அழகு செய்யப்படும்.
தமிழ்நாட்டில் திருச்செந்தூர், திருப்பரங்குன்றம், பழனி போன்ற முருகன் கோயில்களில் சூரசம்ஹாரம் நிகழ்ச்சி முடிவில் வைக்கோல் பொம்மைகளை எரிக்கிறார்கள். இது சூரன் தீமையை அழிக்கிற முருகனின் வெற்றி சின்னமாகக் காட்டுகிறது. இதுவும் ஒருவிதத்தில் வைக்கோல் மற்றும் பாரம்பரிய நம்பிக்கையின் ஒரு முக்கியக் கூறுதான்.
வைக்கோல் என்பது பழைய காலங்களில் முழுமையாகப் பயன்படும் இயற்கை வளமாக இருந்தது. இன்று கூட சில இடங்களில் இந்த பழைமை வழி நடைமுறைகள் காணப்படுகின்றன.