
குழந்தைகளின் வளர்ச்சி என்பது ஒரு சிக்கலானது மற்றும் பல பரிமாணங்களைக் கொண்டது. இதில் பெற்றோரின் வளர்ப்பு முறை ஒரு முக்கிய பங்கை வகிக்கிறது. ஒவ்வொரு பெற்றோரும் தங்கள் குழந்தைகளை வளர்க்கும் விதம் அவர்களின் உணர்ச்சி, சமூக மற்றும் அறிவாற்றல் வளர்ச்சியில் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. வெவ்வேறு வகையான வளர்ப்பு முறைகள் மற்றும் அவற்றின் விளைவுகளைப் பற்றி இந்த கட்டுரையில் காண்போம்.
பொதுவாக, மூன்று முக்கிய வளர்ப்பு முறைகள் குறிப்பிடப்படுகின்றன: சர்வாதிகார வளர்ப்பு (Authoritarian), அதிகாரப்பூர்வ வளர்ப்பு (Authoritative), மற்றும் தாராளமய வளர்ப்பு (Permissive).
சர்வாதிகார வளர்ப்பு:
இந்த முறையில், பெற்றோர்கள் அதிக கட்டுப்பாட்டையும் குறைந்த ஆதரவையும் வெளிப்படுத்துகிறார்கள். அவர்கள் கடுமையான விதிகளை விதித்து, கேள்வி கேட்காமல் கீழ்ப்படிய வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறார்கள். மீறினால் தண்டனைகள் கடுமையாக இருக்கும். இந்த வளர்ப்பு முறையில் வளரும் குழந்தைகள் கீழ்ப்படிதலுடனும் ஒழுக்கத்துடனும் இருக்கலாம்; ஆனால் அவர்கள் குறைந்த தன்னம்பிக்கை, சமூக திறன்கள் குறைபாடு மற்றும் அதிக கவலை கொண்டவர்களாக இருக்க வாய்ப்புள்ளது. தங்கள் கருத்துக்களை வெளிப்படுத்தவும், சொந்தமாக முடிவெடுக்கவும் அவர்கள் தயங்கலாம்.
அதிகாரப்பூர்வ வளர்ப்பு:
இது ஒரு சமநிலையான அணுகுமுறை. பெற்றோர்கள் உறுதியான விதிகளை விதிப்பதோடு மட்டுமல்லாமல், தங்கள் குழந்தைகளின் தேவைகளையும் உணர்வுகளையும் மதிக்கிறார்கள். அவர்கள் நியாயமான காரணங்களுக்காக விதிகளை விளக்குகிறார்கள் மற்றும் குழந்தைகளின் கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்கிறார்கள். இந்த வளர்ப்பு முறையில் வளரும் குழந்தைகள் அதிக தன்னம்பிக்கை, சிறந்த சமூக திறன்கள் மற்றும் நல்ல உணர்ச்சி கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டிருக்க வாய்ப்புள்ளது. அவர்கள் சுதந்திரமாகவும் பொறுப்புடனும் செயல்பட கற்றுக்கொள்கிறார்கள். பெற்றோரின் அன்பும் வழிகாட்டுதலும் அவர்களுக்கு பாதுகாப்பான உணர்வை அளிக்கிறது.
தாராளமய வளர்ப்பு:
இந்த முறையில், பெற்றோர்கள் அதிக ஆதரவையும் குறைந்த கட்டுப்பாட்டையும் வெளிப்படுத்துகிறார்கள். அவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளின் விருப்பங்களுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறார்கள் மற்றும் சில நேரங்களில் விதிகளை மீறவும் அனுமதிக்கிறார்கள்.
தண்டனைகள் அரிதாகவே இருக்கும். இந்த வளர்ப்பு முறையில் வளரும் குழந்தைகள் அதிக சுதந்திரமாகவும் படைப்பாற்றல் மிக்கவர்களாகவும் இருக்கலாம், ஆனால் அவர்கள் குறைந்த சுய கட்டுப்பாடு, பொறுப்பற்ற நடத்தை மற்றும் சமூக எல்லைகளைப் புரிந்துகொள்வதில் சிரமம் கொண்டிருக்க வாய்ப்புள்ளது. அவர்கள் உடனடியாக தங்கள் விருப்பங்கள் நிறைவேற வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கலாம்.
ஒவ்வொரு வளர்ப்பு முறையும் அதன் சொந்த விளைவுகளைக் கொண்டிருந்தாலும், எந்த ஒரு முறையும் எல்லா குழந்தைகளுக்கும் எல்லா சூழ்நிலைகளுக்கும் சரியானது என்று கூற முடியாது. ஒவ்வொரு குடும்பத்தின் விழுமியங்கள் மற்றும் ஒவ்வொரு குழந்தையின் தனிப்பட்ட தேவைகள் வேறுபட்டவை. எனவே, பெற்றோர்கள் தங்கள் குடும்பத்தின் மதிப்புகள் மற்றும் குழந்தையின் இயல்புக்கு ஏற்ப ஒரு வளர்ப்பு முறையைத் தேர்ந்தெடுப்பது முக்கியம்.
சில குடும்பங்கள் ஒழுக்கம் மற்றும் கீழ்ப்படிதலுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கலாம், அதே நேரத்தில் மற்றவர்கள் சுதந்திரம் மற்றும் சுய வெளிப்பாட்டிற்கு முன்னுரிமை அளிக்கலாம். குழந்தையின் வயது, ஆளுமை மற்றும் வளர்ச்சி நிலைக்கு ஏற்ப வளர்ப்பு முறையை மாற்றியமைப்பதும் அவசியம். உதாரணமாக, ஒரு சிறு குழந்தைக்கு அதிக வழிகாட்டுதலும் கட்டுப்பாடும் தேவைப்படலாம், அதே நேரத்தில் ஒரு வளர் இளம் பருவத்தினர் அதிக சுதந்திரத்தையும் நம்பிக்கையையும் எதிர்பார்க்கலாம்.
பெற்றோர்கள் ஒருவருக்கொருவர் கலந்து ஆலோசித்து, ஒருமித்த கருத்துடன் வளர்ப்பு முறையை பின்பற்றுவது குழந்தைகளின் சீரான வளர்ச்சிக்கு உதவும். நிலையான அன்பும், ஆதரவும், தெளிவான எல்லைகளும் எந்தவொரு வெற்றிகரமான வளர்ப்பு முறையின் முக்கிய கூறுகளாகும். குழந்தைகளின் உணர்வுகளை மதிப்பது, அவர்களின் கேள்விகளுக்கு பொறுமையாக பதிலளிப்பது மற்றும் அவர்களின் முயற்சிகளை ஊக்குவிப்பது அவர்களின் தன்னம்பிக்கையை வளர்க்கும்.
முடிவாக, குழந்தைகளின் வளர்ச்சிக்கு உகந்த ஒரு வளர்ப்பு முறையை கண்டறிவது பெற்றோரின் முக்கியமான பொறுப்பாகும். வெவ்வேறு வளர்ப்பு முறைகளின் விளைவுகளைப் புரிந்துகொண்டு, தங்கள் குடும்ப விழுமியங்கள் மற்றும் குழந்தையின் தனிப்பட்ட தேவைகளுக்கு ஏற்ப ஒரு அணுகுமுறையைத் தேர்ந்தெடுப்பது ஆரோக்கியமான மற்றும் மகிழ்ச்சியான குழந்தைகளை உருவாக்க உதவும்.