இயற்கையின் காதலன், ஏழைகளின் தோழன்: புனித பிரான்சிஸ் அசிசி!

புனித பிரான்சிஸ் அசிசி கிறிஸ்தவ வரலாற்றில் அவர் வெறும் மதத் தலைவராக மட்டுமல்லாமல், இயற்கையின் மீதும், ஏழைகளின் மீதும் அளவற்ற அன்பு கொண்ட ஒரு புரட்சியாளராகவும் திகழ்ந்தார். அவர் நிறுவிய பிரான்சிஸ்கன் சபை, எளிமை, வறுமை மற்றும் சகோதரத்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு உலகம் முழுவதும் பரவி, எண்ணற்ற ஆன்மாக்களை கடவுளிடம் வழிநடத்தியுள்ளது.

இளமைப் பருவம் மற்றும் ஆன்மீகத் தேடல்:

1181-ம் ஆண்டு இத்தாலியின் அசிசி நகரில் ஒரு வசதியான வணிகர் குடும்பத்தில் பிறந்தார் பிரான்சிஸ். அவரது இயற்பெயர் ஜியோவானி டி பெர்னார்டோன். பிரான்சிஸ் என்ற பெயர் அவருக்கு பின்னர் சூட்டப்பட்டது. செல்வச் செழிப்பில் வளர்ந்த அவர், இளமைப் பருவத்தில் ஆடம்பரமான வாழ்க்கை முறையை விரும்பினார். கேளிக்கைகளிலும், நண்பர்களுடனும் பொழுதை கழித்தார். இருப்பினும், அவருக்குள் ஒரு ஆழமான ஆன்மீகத் தேடல் இருந்து கொண்டே இருந்தது.

ஒரு நாள், அவர் நோய்வாய்ப்பட்ட வீரர் ஒருவரை சந்தித்தார். அந்த வீரரின் துன்பத்தைக் கண்ட பிரான்சிஸ் மனம் இரங்கினார்.

இந்த சம்பவம் அவரது வாழ்க்கையில் ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தது. அதன் பிறகு, உலக இன்பங்கள் மீது அவருக்கு இருந்த ஆர்வம் குறைந்தது. அவர் தனிமையில் இறைவனைத் தேடத் தொடங்கினார்.

இயேசுவின் அடிச்சுவட்டில்:

பிரான்சிஸ் அடிக்கடி தனிமையான இடங்களில் தியானத்தில் ஆழ்ந்தார். ஒருமுறை, சான் டேமியானோ தேவாலயத்தில் சிலுவையில் தொங்கியிருந்த இயேசுவின் திருவுருவம் அவரிடம் பேசியதாக நம்புகிறார். "பிரான்சிஸ், நீ போய் எனது இடிந்து போன ஆலயத்தை சரிசெய்" என்று இயேசு அவரிடம் கூறியதாக அவர் உணர்ந்தார். இந்த அழைப்பை ஏற்றுக்கொண்ட பிரான்சிஸ், தான் பெற்றிருந்த சொத்துக்களை விற்று அந்த தேவாலயத்தை புதுப்பிக்கத் தொடங்கினார்.

இந்த செயல் அவரது தந்தைக்கு கோபத்தை ஏற்படுத்தியது. தந்தையும் மகனும் கடுமையான வாக்குவாதத்தில் ஈடுபட்டனர். இறுதியில், பிரான்சிஸ் தனது உடைகள் உட்பட எல்லாவற்றையும் துறந்துவிட்டு, முழுமையாக இறைவனுக்கு தன்னை அர்ப்பணித்தார். "இனிமேல் நான் உனது மகன் அல்ல, விண்ணகத் தந்தையின் மகன்" என்று அவர் தனது தந்தையிடம் கூறினார்.

பிரான்சிஸ்கன் சபையின் தோற்றம்:

பிரான்சிஸின் எளிமையான வாழ்க்கை முறையும், போதனைகளும் பலரை கவர்ந்தன. வெகுவிரைவில், பன்னிரண்டு சீடர்கள் அவரைப் பின்பற்றி வந்தனர். இவர்கள் அனைவரும் வறுமை, கீழ்ப்படிதல் மற்றும் கற்பு ஆகிய மூன்று வாக்குறுதிகளை ஏற்றுக்கொண்டு, மக்களிடையே இறைவனின் அன்பைப் பரப்பத் தொடங்கினர். இதுவே பிரான்சிஸ்கன் சபையின் தொடக்கமாகும்.

பிரான்சிஸ் தனது சீடர்களுடன் இத்தாலி முழுவதும் நடந்து சென்று, மக்களிடையே எளிமையான முறையில் இறைவார்த்தையைப் போதித்தார். அவர்கள் ஏழைகளோடும், நோயாளிகளோடும் தங்களை இணைத்துக்கொண்டனர். அவர்களின் தன்னலமற்ற சேவையும், எளிமையான வாழ்க்கை முறையும் மக்களிடையே பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

இயற்கையின் மீது அளவற்ற அன்பு:

புனித பிரான்சிஸ் இயற்கையின் மீது மிகுந்த அன்பு கொண்டிருந்தார். சூரியன், சந்திரன், நட்சத்திரங்கள், மரங்கள், செடிகள், பறவைகள் மற்றும் விலங்குகள் என அனைத்து படைப்புகளிலும் அவர் இறைவனைக் கண்டார். அவற்றை அவர் தனது சகோதரர்களாகவும், சகோதரிகளாகவும் கருதினார். பறவைகளிடம் அவர் பேசுவதும், அவைகள் அவருக்கு கீழ்ப்படிவதும் பல கதைகளில் கூறப்பட்டுள்ளன. ஒருமுறை, ஊருக்குள் புகுந்து அட்டூழியம் செய்த ஓநாயை அவர் அன்போடு பேசி சாந்தப்படுத்தியதாக வரலாறு கூறுகிறது.

அவர் எழுதிய 'சூரியனின் பாடல்' (Canticle of the Sun) என்ற கவிதை, இயற்கையின் மீதான அவரது ஆழமான அன்பையும், அனைத்து படைப்புகளிலும் அவர் கண்ட இறைவனின் மகிமையையும் வெளிப்படுத்துகிறது. இந்த கவிதை இன்றும் அவரது இயற்கை நேசத்திற்கு ஒரு சிறந்த சான்றாக விளங்குகிறது.

வறுமையின் மகத்துவம்:

பிரான்சிஸ் வறுமையை ஒரு ஆன்மீக நெறிமுறையாக கருதினார். இயேசு கிறிஸ்து ஏழையாகப் பிறந்து ஏழையாகவே வாழ்ந்தார் என்பதை அவர் தனது சீடர்களுக்கு அடிக்கடி நினைவூட்டினார். சொத்துக்களின் மீதான பற்று ஆன்மீக வளர்ச்சிக்கு தடையாக இருக்கும் என்று அவர் நம்பினார். எனவே, தனது சபையைச் சேர்ந்தவர்கள் தனிப்பட்ட சொத்துக்கள் எதையும் வைத்திருக்கக் கூடாது என்று அவர் வலியுறுத்தினார்.

அமைதிக்கான தூதர்:

பிரான்சிஸ் அமைதியின் தூதராகவும் விளங்கினார். சண்டைகள் மற்றும் போர்கள் நிறைந்திருந்த அந்தக் காலகட்டத்தில், அவர் மக்களிடையே அமைதியையும், நல்லிணக்கத்தையும் வலியுறுத்தினார். அவர் ஆயுதங்களை ஏந்த வேண்டாம் என்றும், ஒருவரையொருவர் அன்போடு நடத்த வேண்டும் என்றும் போதித்தார்.

ஒருமுறை, சிலுவைப்போர் நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்த சமயத்தில், எகிப்திய சுல்தானை சந்தித்து அமைதியின் செய்தியைப் பரப்ப அவர் துணிந்தார். அவரது தைரியமும், அன்பான அணுகுமுறையும் சுல்தானை வியப்பில் ஆழ்த்தியது.

புனிதராக அறிவிப்பு:

புனித பிரான்சிஸ் 1226 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 3-ம்தேதி தனது 44வது வயதில் காலமானார். அவரது மரணத்திற்குப் பிறகு, அவரது அற்புதங்களும், போதனைகளும் உலகம் முழுவதும் பரவின. அவரது எளிமையான வாழ்க்கை முறைக்கும், இயற்கை மீதான அன்புக்கும் உலகம் முழுவதும் மக்கள் மரியாதை செலுத்தினர். 1228-ம் ஆண்டு, அவர் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் புனிதராக அறிவிக்கப்பட்டார்.