உலகின் மிக ஆபத்தான எல்லைகள்: மரணத்தின் வாயிலில் ஒரு பயணம்!

பூமியில் உள்ள ஒவ்வொரு எல்லைக் கோடும் ஒரு தேசத்தின் இறையாண்மையையும், கலாச்சாரத்தையும், புவியியல் ரீதியான பிரிவினையையும் குறிக்கிறது. ஆனால், சில எல்லைகள் வெறும் கோடுகள் அல்ல; அவை நம்பிக்கைக்கும், பயத்திற்கும், உயிர் தப்பிப்பதற்கும் இடையிலான மெல்லிய திரையாகும். உலகெங்கிலும், எண்ணற்ற மக்கள் தங்கள் சொந்த மண்ணில் நிம்மதியற்ற வாழ்வைத் துறந்து, ஒரு சிறந்த எதிர்காலத்தை நோக்கி ஆபத்தான எல்லைகளைக் கடக்கிறார்கள். இந்த எல்லைகள் இயற்கையின் கொடூரமான சவால்களாலும், மனிதர்களின் கடுமையான கட்டுப்பாடுகளாலும், அரசியல் பதட்டங்களாலும், வன்முறையாலும் நிரம்பியுள்ளன. உலகின் மிக ஆபத்தான சில எல்லைக் கடக்கும் பாதைகளைப் பற்றி இந்தக் கட்டுரையில் ஆழமாகப் பார்ப்போம்.

1. அமெரிக்கா-மெக்சிகோ எல்லை (The U.S.-Mexico Border):

உலகிலேயே அதிகம் பேசப்படும் மற்றும் ஆபத்தான எல்லைகளில் இதுவும் ஒன்று. சுமார் 3,145 கிலோமீட்டர் தூரமுள்ள இந்த எல்லை, பாலைவனங்கள், மலைகள் மற்றும் கரடுமுரடான நிலப்பரப்புகளைக் கடந்து செல்கிறது. ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஆயிரக்கணக்கான புலம்பெயர்ந்தோர், சிறந்த வாழ்க்கையைத் தேடி இந்தக் கணக்கில்லா சவால்களை எதிர்கொள்கிறார்கள்.

தீவிர வெப்பம், நீர் பற்றாக்குறை, ஆபத்தான வனவிலங்குகள், கடுமையான எல்லையோர ரோந்துப் படையினர், மற்றும் போதைப்பொருள் கடத்தல் கும்பல்களின் அச்சுறுத்தல் என இந்தப் பாதை மரணத்தின் வாயிலாகவே காட்சியளிக்கிறது. பலர் வழியிலேயே உடல்நலக் குறைவால், தாகத்தால், அல்லது வன்முறையால் உயிரிழக்கின்றனர். அமெரிக்காவின் ’ஜீரோ டாலரன்ஸ்’ கொள்கை மற்றும் சுவர் கட்டும் முயற்சிகள் இந்த எல்லைக் கடப்பைப் பன்மடங்கு கடினமாக்கியுள்ளன.

2. மத்திய தரைக்கடல் வழியாக ஐரோப்பாவுக்கு (The Mediterranean Sea to Europe):

ஆப்பிரிக்கா மற்றும் மத்திய கிழக்கிலிருந்து வரும் அகதிகளுக்கு ஐரோப்பா ஒரு நம்பிக்கையின் கலங்கரை விளக்கமாக உள்ளது. ஆனால், அதற்கான வழி மத்திய தரைக்கடல் வழியாகச் செல்கிறது. இது உலகின் மிக ஆபத்தான கடல் பயணங்களில் ஒன்றாகும். மோசமான வானிலை, கடல்கொள்ளையர் அச்சுறுத்தல், மற்றும் படகு மூழ்கும் அபாயம் போன்ற காரணங்களால் ஆயிரக்கணக்கானோர் ஒவ்வொரு ஆண்டும் கடலிலேயே மூழ்கி உயிரிழக்கின்றனர். மனிதக் கடத்தல்காரர்கள் சட்டவிரோதமாகப் பணம் பெற்றுக்கொண்டு இவர்களை மரணக் கடலில் தள்ளிவிடுகின்றனர்.

3. டாரியன் கேப், பனாமா மற்றும் கொலம்பியா (The Darién Gap, Panama and Colombia):

தென் மற்றும் மத்திய அமெரிக்காவைப் பிரிக்கும் இந்த 100 கிலோமீட்டர் நீளமுள்ள அடர்ந்த, காடு நிறைந்த பகுதி ஒரு உண்மையான நரகம். சாலைகள் அற்ற, செங்குத்தான மலைகள், சகதியான சதுப்பு நிலங்கள், விஷப் பாம்புகள், பூச்சிகள், மற்றும் போதைப்பொருள் கடத்தல் கும்பல்களின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள இந்தப் பகுதி ஒரு மனிதனை உடல் ரீதியாகவும் மன ரீதியாகவும் சிதைக்கும் வல்லமை கொண்டது.

உணவு, நீர் மற்றும் மருத்துவ உதவி இல்லாததால், பல குழந்தைகள் மற்றும் பெண்கள் வழியிலேயே உயிரிழக்கின்றனர். 

4. இந்தியா-பாகிஸ்தான் எல்லை (The India-Pakistan Border):

பூமியிலேயே அதிக பாதுகாப்புள்ள மற்றும் ராணுவமயமாக்கப்பட்ட எல்லைகளில் இதுவும் ஒன்று. சுமார் 2,900 கிலோமீட்டர் தூரமுள்ள இந்த எல்லை, தீவிரமான பதட்டம், தொடர்ச்சியான துப்பாக்கிச் சூடு, மற்றும் பயங்கரவாத அச்சுறுத்தல்களால் நிறைந்துள்ளது. கடுமையான எல்லைக் கட்டுப்பாடுகள், மின்வேலிகள், சுரங்கங்கள், மற்றும் ராணுவ ரோந்துப் படையினர் இந்த எல்லையைக் கடப்பதை கிட்டத்தட்ட சாத்தியமற்றதாக்குகின்றனர். அரசியல் ரீதியான எதிர்ப்புகள் மற்றும் வரலாற்றுக் கசப்புகள் இந்த எல்லையை உலகின் மிக ஆபத்தான இடங்களில் ஒன்றாக ஆக்கியுள்ளன.

5. பங்களாதேஷ்-மியான்மர் எல்லை (The Bangladesh-Myanmar Border):

குறிப்பாக ரோஹிங்கியா அகதிகளுக்கு இது ஒரு மரணப் பாதை. மியான்மரில் இருந்து பங்களாதேஷுக்கு தப்பிச் செல்லும் ரோஹிங்கியா முஸ்லிம்கள், அடர்ந்த காடுகள், மலைகள், மற்றும் ஆறுகள் வழியாக ஆபத்தான பயணத்தை மேற்கொள்கின்றனர். மியான்மர் ராணுவத்தின் வன்முறை, கடத்தல்காரர்களின் அச்சுறுத்தல், மற்றும் அடிப்படை வசதிகளின்மை இந்தப் பயணத்தை மேலும் கடினமாக்குகிறது. பலர் வழியிலேயே கொல்லப்படுகின்றனர் அல்லது படகு மூழ்கி உயிரிழக்கின்றனர்.

6. சஹாரா பாலைவனம் (The Sahara Desert):

ஆப்பிரிக்காவின் உட்பகுதியிலிருந்து வரும் அகதிகளுக்கு ஐரோப்பாவை அடைவதற்கான முதல் சவால் சஹாரா பாலைவனம். உலகின் மிகப்பெரிய பாலைவனமான இது, கடுமையான வெப்பம், குளிர், மணல் புயல்கள், மற்றும் நீர் பற்றாக்குறை என பல ஆபத்துக்களைக் கொண்டுள்ளது. திறந்த வாகனங்களில், கூட்ட நெருக்கடியில் மேற்கொள்ளப்படும் இந்தப் பயணம் பெரும்பாலும் மரணத்தில் முடிகிறது.

இந்த எல்லைகள் வெறும் புவியியல் கோடுகள் மட்டுமல்ல. அவை மனித துயரத்தின், போராட்டத்தின், மற்றும் உயிர் பிழைப்பதற்கான நம்பிக்கையின் சின்னங்கள். இந்த எல்லைகள் மறைக்கும் வன்முறை, இழப்பு, மற்றும் அவலம் ஆகியவை சர்வதேச சமூகம் தீர்க்க வேண்டிய மிக முக்கியமான சவால்களில் ஒன்றாகும். பாதுகாப்பான மற்றும் மனிதாபிமானமான எல்லைக் கடக்கும் வழிகளை உருவாக்குவதே, இந்த மரணப் பாதைகளில் உயிரிழக்கும் அப்பாவி மக்களின் எதிர்காலத்தைப் பாதுகாக்கும் ஒரே வழியாகும்.