பருவநிலை அகதிகள் சந்திக்கும் கொடுமைகள்... தமிழகத்தில் மட்டும் இவ்வளவு நபர்களா?

பருவநிலை மாற்றம் உலகளவில் மிகப்பெரிய சவாலாக உருவெடுத்துள்ளது. பருவநிலை தொடர்பான பேரழிவுகளால் இடம்பெயர்ந்த மக்களின் எண்ணிக்கை இதனால் அதிகரித்து வருகிறது. இந்தக் கட்டுரையில், பருவநிலை இடம்பெயர்வு, பருவநிலை அகதிகளின் சவால்கள், சட்ட மற்றும் நெறிமுறை பிரச்னைகள், மற்றும் சர்வதேச ஒத்துழைப்பின் பங்கு ஆகியவற்றை ஆராய்கிறோம். மேலும் தமிழ்நாட்டில் உள்ள உள்ளூர் எடுத்துக்காட்டுகளைப் பார்க்கப் போகிறோம்.

பருவநிலை பேரழிவுகளால் இடம்பெயர்வு:

கடல் மட்ட உயர்வு, வெள்ளம், வறட்சி மற்றும் புயல்கள் போன்ற பருவநிலை பேரழிவுகள் உலகளவில் மில்லியன் கணக்கான மக்களை இடம்பெயர வைக்கின்றன. உலக வங்கியின் அறிக்கையின்படி, 2050-ஆம் ஆண்டுக்குள் 143 மில்லியன் மக்கள் பருவநிலை காரணமாக இடம்பெயரலாம். தமிழ்நாட்டில், 2015 சென்னை வெள்ளம் மற்றும் 2018 கஜா புயல் போன்ற பேரழிவுகள் ஆயிரக்கணக்கான மக்களை வீடுகளை விட்டு வெளியேற வைத்தன. கடலோர மாவட்டங்களான நாகப்பட்டினம் மற்றும் கடலூரில், கடல் அரிப்பு மற்றும் அடிக்கடி ஏற்படும் புயல்கள் காரணமாக மீனவ கிராமங்கள் இடம்பெயர்ந்துள்ளன. உதாரணமாக, கடலூரில் உள்ள சில கிராமங்கள் கடல் அரிப்பால் முற்றிலும் இழந்து, மக்கள் உள்நாட்டில் இடம்பெயர வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது.

பருவநிலை அகதிகளின் சவால்கள்:

பருவநிலை அகதிகள் பல சவால்களை எதிர்கொள்கின்றனர். வாழ்வாதார இழப்பு, வேலையின்மை மற்றும் புதிய இடங்களில் சமூக ஒருங்கிணைப்பு ஆகியவை முக்கிய பிரச்சினைகள்.

தமிழ்நாட்டில், கஜா புயலால் பாதிக்கப்பட்ட திருவாரூர் மற்றும் நாகப்பட்டினம் மாவட்டங்களில் மீனவர்கள் தங்கள் பாரம்பரிய தொழிலை இழந்து, நகரங்களில் குறைந்த ஊதிய வேலைகளுக்கு இடம்பெயர்ந்தனர். இவர்கள் பெரும்பாலும் மோசமான வாழ்க்கை நிலைமைகளையும், கல்வி மற்றும் மருத்துவ வசதிகளுக்கு அணுகல் இல்லாமையையும் எதிர்கொள்கின்றனர். மேலும், இவர்களுக்கு சட்டரீதியான அகதி அந்தஸ்து இல்லாததால், உதவிகள் பெறுவது கடினமாக உள்ளது.

சட்ட மற்றும் நெறிமுறை பிரச்சினைகள்:

பருவநிலை அகதிகள் சர்வதேச சட்டத்தில் தெளிவாக வரையறுக்கப்படவில்லை. 1951 அகதிகள் ஒப்பந்தம் பருவநிலை இடம்பெயர்வை உள்ளடக்கவில்லை. இதனால் இவர்களுக்கு சட்ட பாதுகாப்பு இல்லை. இது ஒரு நெறிமுறை பிரச்சினையை எழுப்புகிறது. இந்த மக்களுக்கு உதவுவது யாருடைய பொறுப்பு? தமிழ்நாட்டில், உள்ளூர் அரசு மறுவாழ்வு திட்டங்களை வழங்கினாலும், இவை பெரும்பாலும் தற்காலிகமாகவே உள்ளன. உதாரணமாக, சென்னை வெள்ளத்திற்குப் பிறகு, பலர் தற்காலிக முகாம்களில் வாழ்ந்தனர். ஆனால் நிரந்தர மறுவாழ்வு மெதுவாகவே நடந்தது.

சர்வதேச ஒத்துழைப்பு:

பருவநிலை இடம்பெயர்வை சமாளிக்க, சர்வதேச ஒத்துழைப்பு அவசியம். ஐக்கிய நாடுகள் சபை மற்றும் பிற அமைப்புகள் பருவநிலை மாற்றத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு நிதி மற்றும் தொழில்நுட்ப உதவிகளை வழங்க வேண்டும்.

இந்தியாவில், பருவநிலை நிதி மற்றும் பசுமை தொழில்நுட்பங்கள் மூலம் கடலோர பகுதிகளை பாதுகாக்க முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன. உதாரணமாக, தமிழ்நாடு அரசு கடலோர அரிப்பை கட்டுப்படுத்த கற்பாறைகளை அமைக்கும் திட்டங்களை செயல்படுத்தி வருகிறது. ஆனால், இவை முழுமையான தீர்வுக்கு சர்வதேச ஆதரவு தேவை.

பருவநிலை இடம்பெயர்வு மனித வாழ்வில் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. தமிழ்நாட்டில், கடலோர மக்கள் மற்றும் மீனவர்கள் இந்த பிரச்சினையை நேரடியாக எதிர்கொள்கின்றனர். இவர்களுக்கு மறுவாழ்வு, சட்ட பாதுகாப்பு, மற்றும் சர்வதேச ஒத்துழைப்பு அவசியம். பருவநிலை மாற்றத்தை எதிர்கொள்ள, உள்ளூர் மற்றும் உலகளாவிய முயற்சிகள் இணைந்து, இந்த மனித முகத்திற்கு நீதி வழங்க வேண்டும்.