மதுரை நகரத்தின் கோவில் தெருவில் பழைய கட்டிடத்தின் ஒரு சிறிய அறையில் வாழ்ந்தான் அருண். சிறு வயதிலேயே தந்தையை இழந்து, தாயின் அரவணைப்பில் வளர்ந்த அருணுக்கு படிப்பில் ஆர்வம் அதிகம். ஆனால் வறுமை அவன் கனவுகளுக்கு முட்டுக்கட்டையாக இருந்தது. பத்தாம் வகுப்பு முடித்ததும் படிப்பை நிறுத்தி, அருகிலிருந்த தேநீர் கடையில் வேலைக்கு சேர்ந்தான்.
அருணின் அம்மா, "கவலைப்படாதே அருணா. கடவுள் நம்மை கைவிட மாட்டார்" என்று தைரியம் சொன்னாலும், அருணுக்கு மனதில் கவலை அதிகமாகவே இருந்தது. வேலை முடிந்து வீட்டிற்கு வந்ததும் புத்தகங்களை புரட்ட ஆரம்பிப்பான்.
ஒரு நாள் தேநீர் கடையில் வழக்கம்போல் வேலை செய்து கொண்டிருந்த போது, ஒரு வயதான மனிதர் கடைக்குள் நுழைந்தார். அவரது முகத்தில் அமைதியும் அறிவும் தெரிந்தது. அருணிடம் ஒரு தேநீர் கேட்டுவிட்டு அருகில் இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்தார். அருண் தேநீர் கொண்டு வந்து கொடுத்த போது, அந்த மனிதர் அருணை உற்று நோக்கினார்.
"பையா, உன் முகத்தில் ஏதோ கவலை தெரிகிறது. என்ன பிரச்சனை?" என்று அன்போடு கேட்டார்.
அருண் தயங்கியபடி தன் கதையை சொன்னான். படிக்க வேண்டும் என்ற ஆசையும், வறுமை அதற்கு தடையாக இருப்பதையும் சொன்னான். அந்த மனிதர் அமைதியாக கேட்டுவிட்டு, "பையா, உன் நிலை புரிகிறது. ஆனால் கவலைப்படாதே. வாழ்க்கையில் எதுவும் சாத்தியம் தான். அதற்கு தேவை உன் மன உறுதி மற்றும் சுயக்கட்டுப்பாடு" என்றார்.
அருணுக்கு அந்த வார்த்தைகள் புரியவில்லை. சுயக்கட்டுப்பாடு என்றால் என்னவென்று தெரியவில்லை. அந்த மனிதர் புன்னகையுடன், "சுயக்கட்டுப்பாடு என்றால் உன் மனதை கட்டுப்படுத்தி, சரியானதை செய்வது. உன் குறிக்கோளை அடைவதற்கு தேவையில்லாத விஷயங்களை தவிர்த்து, கடினமாக உழைக்க வேண்டும். உன்னை நீயே கட்டுப்படுத்தினால், வெற்றி நிச்சயம்" என்றார்.
அந்த வார்த்தைகள் அருணின் மனதில் ஆழமாக பதிந்தது. அன்று முதல் அருண் மாறினான். வேலை முடிந்ததும் நேரத்தை வீணடிக்காமல், புத்தகங்களை படிக்க ஆரம்பித்தான். தேநீர் கடையில் சம்பாதிக்கும் சொற்ப பணத்தில் இருந்து சிறிது சிறிதாக சேமிக்க ஆரம்பித்தான். தன் ஆசைகளை கட்டுப்படுத்தி, படிப்புக்காக பணத்தை சேமித்தான்.
இரவு நேர வகுப்புகளில் சேர்ந்து படிக்க ஆரம்பித்தான். பகலில் வேலை, இரவில் படிப்பு என்று கடினமாக உழைத்தான். சில நேரங்களில் சோர்வாக இருந்தாலும், அந்த மனிதரின் வார்த்தைகளை நினைத்து மனதை தேற்றிக் கொள்வான்.
நாள்கள் மாதங்களாகவும், மாதங்கள் வருடங்களாகவும் உருண்டோடின. அருணின் கடின உழைப்பும், சுயக்கட்டுப்பாடும் பலன் கொடுத்தது. +2 வகுப்பில் நல்ல மதிப்பெண்களுடன் தேர்ச்சி பெற்றான். தான் சேர்த்து வைத்த பணத்தையும், அரசின் உதவித்தொகையையும் பயன்படுத்தி கல்லூரியில் சேர்ந்தான்.
கல்லூரியிலும் அருண் சிறப்பாக படித்தான். படிப்பில் மட்டுமல்ல, மற்ற விஷயங்களிலும் சுயக்கட்டுப்பாடு அவனுக்கு உதவியது. தீய பழக்கங்கள் இல்லாமல், நல்ல நண்பர்களை தேர்ந்தெடுத்து பழகினான்.
கல்லூரி படிப்பு முடிந்ததும், ஒரு நல்ல நிறுவனத்தில் வேலை கிடைத்தது. அருணின் வாழ்க்கை முற்றிலும் மாறியது. இன்று அருண் ஒரு வெற்றிகரமான இளைஞன். தன் தாயையும் நன்றாக கவனித்துக் கொள்கிறான். தன்னைப்போல் கஷ்டப்படும் மாணவர்களுக்கு உதவி செய்கிறான்.
ஒரு நாள் தன் பழைய தேநீர் கடைக்கு சென்றான் அருண். அங்கு அந்த வயதான மனிதரை பார்த்ததும் அருணுக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. அருகில் சென்று அவரது காலில் விழுந்து வணங்கினான்.
"ஐயா, நீங்கள் தான் என் வாழ்க்கையை மாற்றியவர். உங்கள் வார்த்தைகள் இன்று நான் இந்த நிலைமையில் இருக்க காரணம்." என்றான் நன்றியுடன்.
அந்த மனிதர் புன்னகையுடன், "இல்லை பையா, நீ தான் உன் வாழ்க்கையை மாற்றிக் கொண்டாய். உன் கடின உழைப்பும், சுயக்கட்டுப்பாடும் தான் உன்னை இந்த உயரத்திற்கு கொண்டு வந்துள்ளது. இனியும் இந்த பாதையிலேயே செல். வாழ்க்கையில் மேலும் மேலும் உயர்வாய்." என்று வாழ்த்தினார்.
அருண் மனதில் அந்த வார்த்தைகள் மீண்டும் ஒரு முறை பதிந்தது. வெற்றிக்கு சுயக்கட்டுப்பாடு எவ்வளவு முக்கியம் என்பதை அவன் மீண்டும் உணர்ந்தான். தன் வாழ்க்கைப் பயணத்தை தொடர்ந்தான் அருண், தன்னம்பிக்கையுடனும், சுயக்கட்டுப்பாட்டுடனும்!