‘வெள்ளைக் கரடி பிரச்னை’ (White Bear problem) என்பது ஒரு உளவியல் நிகழ்வைக் குறிக்கிறது. ஒரு விஷயத்தைப் பற்றி சிந்திக்காமல் இருக்க வேண்டும் என்று சொன்னால் அதைப் பற்றி அதிகம் சிந்திக்கும் மனோநிலையைக் குறிக்கிறது. இது முரண்பாடான செயல்முறைக் கோட்பாடு என்று அறியப்படுகிறது. இது 1987ல் உளவியலாளர் டேனியல் வெக்னரால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. நம் ஊரில் நோய்க்கு மருந்து சாப்பிடும்போது குரங்கை நினைக்கக்கூடாது என்று சொல்வார்கள். ஆனால், சொல்வதற்கு எதிர்மறையாக, குரங்கை கட்டாயம் நினைக்கத் தோன்றும்.

இந்தப் பிரச்னையை சில வழிமுறைகள் மூலம் கையாளலாம்.

1. ஏற்றுக்கொள்ளுதல்: எண்ணங்களை அடக்குவதற்குப் பதிலாக ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். அதைப் பற்றிய முன் தீர்மானங்கள் இன்றி, அப்படியே தீர்ப்பு இல்லாமல் ஏற்றுக்கொள்ளும்போது அந்த எண்ணங்களின் தாக்கத்தை குறைக்கும்.

2. கவனத்தை திசை திருப்புதல்: கவனத்தை முழுமையாக வேறு ஏதாவது செயல்களில் திசை திருப்ப வேண்டும். மனதை ஈர்க்கும் செயல்கள் அல்லது எண்ணங்களில் ஈடுபடும்போது, தேவையற்ற சிந்தனையிலிருந்து திசைதிருப்ப உதவும்.

3. தியானம்: மனதில் எழும் தேவையாற்ற எண்ணங்கள் மற்றும் சுற்றுப்புற சூழ்நிலைகளுக்கு எதிர்வினையாற்றாமல், விழிப்புடன் இருக்க தியானப் பயிற்சி செய்யுங்கள். இது எண்ணங்களை சரியாக நிர்வகிக்க உதவும்.

4. வெளிப்பாடு சிகிச்சை: காலப்போக்கில் அதன் சக்தியைக் குறைக்க, வேண்டுமென்றே மற்றும் படிப்படியாக உங்களை சிந்தனை அல்லது அதனுடன் தொடர்புடைய கவலையின் மூலத்தை வெளிப்படுத்துங்கள்.

5. தொழில்முறை உதவியை நாடுங்கள்: பிரச்னை தொடர்ந்தால் மற்றும் அன்றாட வாழ்க்கையை பாதிக்கிறது என்றால், ஒரு உளவியலாளர் அல்லது சிகிச்சையாளரின் ஆலோசனையை சமாளிப்பதற்கான பொருத்தமான உத்திகளை வழங்க முடியும்.

பதற்றம், வெறித்தனமான - கட்டாயக் கோளாறு (OCD) ஆகியவற்றுக்கு ஆளாகக்கூடிய நபர்கள் அல்லது வதந்தியை நோக்கிய போக்கு (ஒரு எண்ணம் அல்லது பிரச்னையை முடிக்காமல் திரும்பத் திரும்பச் சொல்வது) பெரும்பாலும் ‘வெள்ளைக் கரடி பிரச்னை’ அல்லது ஊடுருவும் எண்ணங்களுக்கு மிகவும் எளிதில் பாதிக்கப்படுகின்றனர். அதிக அளவு மன அழுத்தத்தை அனுபவிப்பவர்கள் அல்லது மன உளைச்சலை அனுபவிப்பவர்களும் இந்த பிரச்னையை அடிக்கடி சந்திக்க நேரிடும். சில எண்ணங்களைப் பற்றி சிந்திக்காமல் இருப்பதில் அதிக கவனம் செலுத்துவது முரண்பாடாக அந்த எண்ணங்களை இன்னும் நிலைத்திருக்கும்.

‘வெள்ளைக் கரடி பிரச்னை’ அல்லது ஊடுருவும் எண்ணங்களை அனுபவிக்கும் குழந்தைகளை கையாள்வது மென்மையான மற்றும் ஆதரவான உத்திகளை உள்ளடக்கியது.

அனுபவத்தை இயல்பாக்குங்கள்: சில சமயங்களில் தேவையற்ற எண்ணங்கள் தோன்றுவது இயல்பானது என்பதையும், ஒவ்வொருவரும் ஒரு கட்டத்தில் அவற்றை அனுபவிப்பதையும் விளக்குங்கள்.

திறந்த தொடர்பை ஊக்குவிக்கவும்: தீர்ப்புக்கு பயப்படாமல் குழந்தை தனது எண்ணங்களையும் உணர்வுகளையும் பகிர்ந்துகொள்ள பாதுகாப்பான இடத்தை உருவாக்கவும், கேட்பதும், புரிந்துகொள்வதும் முக்கியம்.

கவனச்சிதறல் மற்றும் ஈடுபாடு: குழந்தை தனது கவனத்தை ஊடுருவும் எண்ணங்களிலிருந்து இயற்கையாகவே மாற்றுவதற்கு அவர்கள் அனுபவிக்கும் அல்லது சுவாரசியமான செயல்களில் ஈடுபட உதவுங்கள். இது விளையாட்டு, கலை, புதிர்கள் அல்லது வாசிப்பாக இருக்கலாம்.

மைண்ட்ஃபுல்னெஸ் மற்றும் ரிலாக்ஸேஷனைக் கற்றுக்கொடுங்கள்: ஆழ்ந்த சுவாசம் அல்லது வழிகாட்டப்பட்ட படங்கள் போன்ற எளிய நினைவாற்றல் பயிற்சிகள் மற்றும் தளர்வு நுட்பங்கள், குழந்தைகள் தங்கள் கவனத்தை நிர்வகிக்கவும் ஊடுருவும் எண்ணங்களுடன் தொடர்புடைய கவலையைக் குறைக்கவும் உதவும்.

நேர்மறை வலுவூட்டல்: குழந்தையின் எண்ணங்களை நிர்வகிப்பதற்கும் நேர்மறையான நடத்தைகளில் கவனம் செலுத்துவதற்கும் அவர்கள் எடுக்கும் முயற்சிகளுக்காக அவர்களை ஊக்குவிக்கவும், பாராட்டவும்.

நிபுணத்துவ வழிகாட்டல்: குழந்தையின் அன்றாட வாழ்க்கை அல்லது நல்வாழ்வைக் கணிசமான அளவில் பிரச்னை பாதித்தால், குழந்தை உளவியலாளர் அல்லது அறிவாற்றல் - நடத்தை நுட்பங்களில் பயிற்சி பெற்ற ஆலோசகரின் உதவியை நாடவும். அவர்கள் தகுந்த உத்திகளையும் ஆதரவையும் வழங்க முடியும்.

சிந்தனையை நிறுத்துதல் பற்றிய கல்வி: சிந்தனையை நிறுத்தும் நுட்பத்தை அவர்களுக்குக் கற்றுக் கொடுங்கள். அங்கு தேவையற்ற எண்ணம் எழும்போது மனதளவில், ‘நிறுத்து’ என்று சொல்லி, பின்னர் உணர்வுபூர்வமாக தங்கள் கவனத்தை நேர்மறையான அல்லது நடுநிலையான ஒன்றிற்கு மாற்றவும்.

பொறுமை மற்றும் நிலைத்தன்மையுடன் இந்த உத்திகளைச் செயல்படுத்துவது, ஊடுருவும் எண்ணங்களைச் சிறப்பாக நிர்வகிக்க குழந்தைகளுக்கு உதவும்.