வேலோடும் மயிலோடும்

நின்றாடும் என் இளையோன்

கனவிலும் நினைவிலும்

என்னுள்ளே கலந்தாடும்

எனதுயிர் காதலன்

கந்தன் என்பார்

கடம்பன் என்பார்

செந்தூர மேனியழகன்

என் தமிழின் நாயகன்

வார்த்தையில் வர்ணிக்க

இயலா பேரழகன்

காலமெல்லாம் காதல் செய்ய

கார்த்திகேயன் ஒருவன் போதும்

வேறேதும் வேண்டாமே

கந்தா நீ இருக்க

நிலவின் நீல வானம் போலே

என் நினைவில் நீ இங்கு

வேண்டும் முன்னே

வேல் ஏந்தி வருவாய்

வேதனை தீர்த்து என்

விழியில் நிறைவாய்!