சீ - எனும் ஓரெழுத்துச் சொல்லிற்கு தமிழ் மொழியில் 'சீர்' என்று பொருள்
சீ > சீர் - என்றால் சிறப்பு, செல்வம், பெருமை, அழகு, உயர்வு, நன்மதிப்பு.
வணக்கத்துக்குரிய, சிறப்புக்குரிய சொற்களின் முன்பு, அச்சொல்லின் பெருமதிப்பை குறிக்கும் முன்னொட்டாக 'சீ' பயன்படுகிறது.
சீரிய = சிறப்பான (greatness, excellence, eminence).
சீர்மை, சீர்த்த = சிறப்பு (Splender, beauty, graceful ness).
சீர்த்தி = புகழ்.
சீர்த்துழாய் = புனிதமான துளசி.
சீலர் = பெற்றொர், பெரியோர், மூத்தோர், மன்னர், மாண்பு மிகுந்தோர்.
சிறப்பு மிகுந்த காழியூர்- இதன் காரணமாகவே 'சீகாழி' எனப் பெயர் பெற்றது.
சீதனம், சீமந்தம், சீமை, சீவன், சீலன், சீமான், சீமாட்டி, சீம்பால், சீயான்... ஆகிய எண்ணற்ற சொற்கள் இவ்வழி அமைந்தவை.
சீ - என்றால் செல்வம். சீமான் - என்றால் செல்வந்தன் என்று பொருள். சீமான் ஆண்பால், சீமாட்டி - பெண்பால்!
சீயான் (சேயோன்) என்பது சிறப்பு மிக்க, மரியாதைக்குறிய, பெரியோரையும் முப்பாட்டனையும் குறிக்கும்.
சீல் = நேர்,ஒழுங்கு.
சீல் > சீர் = நேர்,ஒழுங்கு, நன்னடை.
சீலம் = உயர்ந்த பண்பு, நேர்படவொழுகும் ஒழுக்கம்.
ஒழுக்கசீலன், சத்தியசீலன், தியாகசீலன், ஜெயசீலன் போன்ற பெயர்களை நோக்குக.
சீ > ஜீ எனத் திரிவதை மக்கள் வழக்கிலும் நம்மால் அதிகம் காணமுடியும்.
சீவன் > ஜீவன், சீயர் > ஜீயர் போன்ற சொற்கள் இப்படி வந்ததே! சீயர்(ஜீயர்) = பெரியோர், வைணவத் துறவி.
சிறப்புகள் வாய்ந்த...சீ என்ற தமிழ்ச்சொல்தான் வடமொழியில் 'ஜீ என்றானது. தமிழ் மொழியில் முன்னொட்டாக இருக்கும் சீ, வடமொழியில் பின்னொட்டாக வழங்கப்படுகிறது. காந்திஜி, ராஜாஜி, நேருஜி - என்று வழங்கப்படும் 'ஜி' என்கிற மரியாதை பின்னொட்டும் 'சீ' என்ற சொல்லின் திரிபே!
இவ்வளவு சிறப்பு வாய்ந்த சொற்களை உலகிற்கு வழங்கிய நம்மொழியை இனி 'சீத்தமிழ்' என்றும் சொல்லலாமல்லவா?